سَيِّئَاتِهِمْ حَسَنَـاتٍ وَ كَانَ اللَهُ غَفُورًا رَّحِيمًا. [10]«و (بندگان خداوند رحمن) كساني هستند كه: با الله معبود ديگري را نميخوانند. و نفس محترمي را كه خداوند كشتن او را حرام نموده است مگر به حقّ نميكشند، و زنا نمينمايند. و كسي كه اين عمل را انجام دهد، به كيفر و وِزر و وبال و عقاب آن خواهد رسيد؛ بطوريكه عذاب او در روز بازپسين دو چندان ميشود، و در آتش و عذاب با حال مذلّت و خواري و سرافكندگي، مخلّد ميماند.
مگر كسي كه توبه كند و ايمان بياورد و كار نيكو و شايسته انجام دهد؛ پس اين گروه از مردم كساني هستند كه خداوند بديهاي آنها را به نيكيها تبديل ميكند، و خداوند پيوسته آمرزنده و مهربان است.»
حرمت سقط جنين در شريعت مقدّس اسلام
و علاوه بر عموماتي كه ذكر شد و در آنها بطور كلّي قتل نفس محترمه را چه اولاد انسان باشد و چه غير أولاد، حرام شمرده است؛ بطور خصوص در بسياري از آيات، قتل اولاد را نهي كرده و آنرا حرام شمرده است.همچون آيه:قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ قَتَلُوا أَوْلَـادَهُمْ سَفَهًا بِغَيْرِ عِلْمٍ وَ حَرَّمُوا مَا رَزَقَهُمُ اللَهُ افْتِرَاءً عَلَي اللَهِ قَدْ ضَلُّوا وَ مَا كَانُوا مُهْتَدِينَ.
[11]
«حقّاً خسارت كردهاند و زيان بردهاند كساني كه از روي سفاهت و ناداني اولادشان را كشتند؛ و از روي افتراء و دروغ آنچه را كه خدا به ايشان روزي نموده است، بر خودشان حرام كردند. حقّاً ايشان گمراه شدهاند؛ و اينطور نيست كه از هدايت يافتگان باشند.»و همچون آيه: قُلْ تَعَالَوْا أَتْلُ مَا حَرَّمَ رَبُّكُمْ عَلَيكُمْ أَلّا تُشْرِكُوا بِهِ شَيْئًا وَ بِالْوَ'لِدَيْنِ إِحْسَــنًا وَ لتَقْتُلُوا أَوْلَـادَكُم مِّنْ إِمْلَـاقٍ نَّحْنُ نَرْزُقُكُمْ وَ إِيَّاهُمْ ـ الايةَ. [12]