«دوكاسترو» پروفسور برزيلي، فلسفه مالتوس را درهم پيچيد
نظريّه سابق مجامع علمي، پذيرش افزايش جمعيّت بعنوان عامل عقب افتادگي جهان سوّم ميباشد ؛ در حاليكه از حدود سي سال قبل، اين نظريّه مورد سؤال دقيق و بررسيهاي مكرّره عميق قرار گرفته است ؛ و شيب تفكّر اين مجامع به اين سمت گرايش پيدا كرده است كه مشكله بهيچوجه افزايش جمعيّت نيست ؛ بلكه مشكله مجموع عواملي است كه در سيستم رهبري اين كشورها وجود دارد.سردمدار اين نظريّه يك پروفسور برزيلي ميباشد كه كتاب معروف «انسان گرسنه يا ژئوپولتيك گرسنگي» را نوشت و با اين كتاب بر نظريّات پيشين خطّ بطلان كشيد. كتاب وي به دهها زبان ترجمه شد و تحوّل وسيعي در ميان دانشمندان و كارشناسان ايجاد كرد. اين روند ادامه پيدا كرده و همچنان بعنوان يك نظريّه قويّ و مستدلّ در مجامع علمي اروپا و آمريكا جاي خود را گرفته و متمكّن گرديدهاست. و دانشمندان بسياري پس از وي با تأليف كتابهاي متعدّد و مقالات گسترده خود، همين روند را ادامه دادهاند.نظريّات پروفسور برزيلي «خوزوئه دوكاسترو» آنچنان در مجامع علمي با صلابت هر چه تمامتر پذيرفته شد كه حتّي در عصر وايّام رژيم پهلوي اين نظريّه بطور آزاد در كشور نشر ميشد، و انتشارات بزرگي چون اميركبير، اين قبيل كتابها را طبع و نشر مينمود ؛ در حالي كه هم اكنون در كشور ايران اثري از اين قبيل كتابها نيست ؛ حتّي بعد از انقلاب هم در اين زمينه كتابي بطبع نرسيده است. و اين مسأله سؤال انگيز است.در كتابخانهها نيز اثري از اين قبيل كتابها به چشم نميخورد. گويا ما هماكنون در زير شديدترين بمباران تبليغاتي مالتوس گرايان مذهبي قرار گرفتهايم.