اينها همه مسائلي بود كه درباره كشتن عمدي و يا سهوي فرزند بيان شد. و اينك بايد به مسأله قتل جنين بپردازيم؛ كه آن نيز از گناهان كبيره است؛ خواه جنين دراوّل دوران بارداري باشد، و خواه در آخر آن. و در هر صورت براي آن عذاب سخت مقدّر شده است و براي آن ديه نيز مقرّر گرديده است. و در صورتي كه جنين داراي جان شده باشد، علاوه بر ديه، كفّاره هم بايد داده شود.ما در اينجا محصّل و مختصر بيان مرحوم محقّق حِلّي را در كتاب «شَراهئعُ الإسلام» و شهيد ثاني: زَيْنُ الدّين عامِلي را در كتاب «الرَّوضَةُ الْبَهيَّة» در كتاب ديات در باب ديه جنين، براي روشن شدن مطلب و اهمّيّت موضوع ميآوريم:قيمت نطفه ده دينار طلا است؛ كه هر دينار آن يك مثقال شرعي وزن دارد. بنابراين اگر كسي مردي را كه در حال مجامعت با زوجهاش بود بترساند بطوريكه مرد مني را در خارج از رَحِم بريزد، بايد ده دينار طلا (ديه و قيمت نطفه) به آنان بدهد، و آنان آنرا بين خود أثْلاثاً (به نسبت 1 و 2) قسمت ميكنند، بطوريكه زن 13ومرد 23 از آنرا برميدارد.و اگر در حال مجامعت و آميزش، زن مرد را ترسانيد و او مني را در خارج رحم ريخت، بايد تمام ديه، يعني ده دينار طلا را زن به مرد بدهد. و اگر مرد زن را ترسانيد و در اثر اين دهشت، مني در خارج ريخت، بنا بر قول حرمت عَزل اختياراً براي مرد، مرد بايد ديه را به زن بپردازد؛ و امّا بنا بر قول اقوي كه اختياراً عزل براي مرد حرام نيست، أدا ديه يعني ده دينار طلا نيز بر عهده وي نيست.و در صورتي كه نطفه در رحم ريخته شود و استقرار هم پيدا كند، ديه و قيمت آن بيست دينار طلا است كه چنانچه سقط شود، بايد كسي كه سبب اين أمر شده است اين مقدار را أدا كند.