لطفا منتظر باشید ...
«يهوديان ميگويند: دستهاي خدا با غُلّ و زنجير بسته شده است ؛
دستهاي خودشان بسته شده باشد با غُلّ و زنجير، و مورد لعنت و دور باش از رحمت قرار گرفته باشند در اثر پي‌آمد اين گفتارشان. بلكه هر دو دست خدا باز و گسترده ميباشد و به هر قسم كه اراده كند انفاق مينمايد. و البتّه اينطور است كه آنچه را برتو از جانب پروردگارت فرود آيد ؛ موجب زيادتي طغيان و كفرشان ميشود. و ما در ميان آنها تا روز قيامت عداوت و دشمني را در افكنديم. هر زمان كه شعله‌اي از آتش جنگ برافروزند، خداوند آن را خاموش مي‌فرمايد. و آنان در روي زمين در فساد و خرابي سعيي وافر مي‌كنند ؛ و خداوند فساد كنندگان را دوست نمي‌دارد.»قاضي بيضاوي در تفسير اين آيات، جمله «غُلَّتْ أَيْدِيهِمْ وَ لُعِنُوا بِمَا قالُوا» را جمله انشائيّه براي نفرين بر آنها دانسته است. و در «يَدَاهُ مَبْسُوطَتَانِ» گفته است: «باز كردن دستها مبالغه در نفي بخل است و اثبات غايت جود. چون نهايت آنچه را كه شخص سخاوتمند از مال خود بذل مينمايد آنست كه با دو دست خودش ميدهد. و اشاره است به عطاياي دنيا و آخرت، و به آنچه خداوند، گاهي بجهت استدراج و نقمت ميدهد، و گاهي به جهت اكرام و نعمت. و در «يُنفِقُ كَيْفَ يَشَآءُ» تأكيد همين نكته ميباشد ؛ يعني خداوند در انفاق خودش اختيار دارد گاهي توسعه ميدهد و گاهي تضييق ميكند بر حسب مشيّت و بر مقتضاي حكمتش ؛ نه آنكه پيوسته بر فردي يكسره توسعه و بر فردي يكسره تضييق نمايد.»
يهود كينه ديرينه و حسد و عداوت با مسلمانان را دارند
و در «لَيَزِيدَنَّ كَثِيرًا مِّنْهُم مَّآ أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ طُغْيَـنًا وَ كُفْرًا» گفته است: «يهوديان اهل طغيان و كفران هستند، و هر وقت از قرآن چيزي را بشنوند موجب زيادتي طغيان و كفرانشان مي‌گردد همانطوري كه مريض هر چه از غذاي مردم صحيح المزاج بخورد موجب شدّت مرض او ميشود.»و در «أَلْقَيْنَا بَيْنَهُمُ الْعَدَ'وَةَ وَ الْبَغْضَآءَ إِلَي‌ه يَوْمِ الْقِيَـمَةِ» گفته است: «هميشه بطور مداوم در ميان خودشان عداوت و كينه و حسد و آز و دشمنيجريان دارد، بطوريكه ابداً دلهايشان با يكدگر موافقت ندارد و گفتارشان با هم نمي‌خواند.»
