رساله نكاحيه نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
ايشان بنا به تعريف و تشريح همين مجلّه، نائل به اخذ دكتراي پزشكي از
دانشگاه كراچي شدهاند، و سپس دوران تحصيلات تخصّصي خود در رشته «زنان و زايمان» را در سيتي هاسپيتل (بالتيمور، مريلند) آمريكا گذرانيدند و آنگاه موفّق به أخذ درجه فوق تخصّص در رشته جرّاحي زنان از دانشگاه معروف «جونز هاپكينز» گرديدهاند.آنگاه نُه سال تمام از سال 54 19 تا 3 6 19 در نقاط مختلف پاكستان به عنوان پزشك متخصّص زنان و كودكان خدمت كردهاند.بنابراين آيا اصلاً و ابداً بگوششان نخوردهاست و در دانشگاهها نشنيدهاند و طيّ تجارب شخصي 9 ساله خويشتن دريافت نكردهاند كه: «سلامتي زن در زائيدن، و در شيردادن است» ؟ اين مطلب بقدري واضح و آشكار است كه اگر از آن بيبي قابلههاي قديمي قديمي هم مانند «زن مشهدي مهدي» [104] ميپرسيديد، فوراً جواب ميگفتند. معهذا اوّلاً چگونه ايشان ميفرمايند: زن نبايد در سنين كمتر از بيست سال و زيادتر از سي و پنج سال حامله گردد؟و ثانياً چگونه با فرمان ايشان براي ميليونها زن آي.يو.دي نصب ميكنند و آنان را موقّتاً از زايمان مياندازند ؟! چگونه يك ميليون زن را توبكتومي ميكنند، لولهها را ميبندند ؛ و إليالابد عقيمشان مينمايند ؟! در كداميك از دانشگاههاي پزشكي دنيا ديده شدهاست كه زن لوله بسته، مجدّداً حمل بردارد مگر 2 تا 3 نفر در هزار نفر ؟!يعني هرزن كه به بستن لوله خود اقدام ميكند، در پانصد احتمال، يك احتمال، يا حدّاقلّ در 333 احتمال يك احتمال باز شدن مجدّد لوله و آبستني است.