رساله نكاحيه نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
وَ مَن يَتَّقِ اللَهَ يَجْعَل لَّهُو مَخْرَجًا * وَ يَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لا يَحْتَسِبُ وَ مَن يَتَوَكَّلْ عَلَي اللَهِ فَهُوَ حَسْبُهُو إِنَّ اللَهَ بَـلِغُ أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَهُ لِكُلِّ شَيْءٍ قَدْرًا. [145]«و كسيكه تقواي خداوند را پيشه سازد، خداوند براي او گريزگاه قرار ميدهد، و از آنجائي كه به خيالش هم نميرسد به او روزي ميدهد. و كسيكه بر خداوند توكّل نمايد، خداوند كافي ميباشد براي او. تحقيقاً خداوند رساننده امر خود هست. و حتماً خداوند براي تمام چيزها اندازه‌اي قرار داده است.»در اين آِيه مباركه با اختصارش پنج قانون فلسفي الهي گنجانيده شده است:اوّل: كسيكه تقوي پيشه گيرد، كارش به بن‌بست برخورد نميكند و هميشه مفرّي خواهد داشت.دوّم: از طريقي كه اصلاً نمي‌پندارد و به گمانش نميرسد، خدا به او روزي ميرساند.سوّم: كسيكه خدا را در امور خود وكيل بگيرد، خدا براي وي كافي است و بجاي وي مي‌نشيند.چهارم: خداوند پيوسته به امر و اراده و خواست خود ميرسد ؛ و چيزي نمي‌تواند او را برگرداند.پنجم: خداوند براي هر چيز، اندازه و مقداري معيّن قرار داده‌است كه كم و بيش نخواهد شد.وَ كَأَيِّن مِّن دَآبَّةٍ لتَحْمِلُ رِزْقَهَا اللَهُ يَرْزُقُهَا وَ إِيَّاكُمْ وَ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ. [146]«و چه بسيار از جنبندگاني وجود دارند كه نمي‌توانند روزي خودشان را برعهده گيرند ؛ خداوند است كه آنها و شما را روزي ميدهد و اوست تنها كه
شنوا و دانا ميباشد.»
