رساله نكاحيه نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
در تفسير «بيضاوي» آمده است: «خطاب براي اولياء و بزرگان است، و در آن دليل بر وجوب تزويج مملوكه و مملوك است اگر طالب آن باشند. و
أيامَي مقلوب أيائم است مثل يَتَامي، و جمع آن أيِّم ميباشد، و آن به معني فرد عزَب است خواه مذكّر باشد خواه مؤنّث، خواه بكر باشد خواه ثيّب. و اختصاص صالحان بجهت آن ميباشد كه حفظ دينشان و اهتمام به شأنشان داراي اهمّيّت بيشتري است و گفته شده‌است: مراد، صالحان در نكاح هستند و قَيّام بحقوق نكاح.»و در جمله «إِن يَكُونُوا فُقَرَآءَ يُغْنِهِمُ اللَهُ مِن فَضْلِهِ» گويد: اين عبارت ردّ كسانيست كه گمان مي‌كنند: فقر مانع از نكاح ميشود. و معني اينطور ميباشد كه فقرِ خطبه كننده يا فقر خطبه شده مانع از نكاح نمي‌گردد. و محصّل آن اينست كه: فقر خاطِب يا فقر مَخْطوبه منع از مُناكحت نمي‌كند بجهت آنكه جائي كه فضل خدا باشد انسان را بي‌نياز از مال مينمايد ؛ زيرا مال صبح مي‌آيد و شب مي‌رود. يا وعده خداست به بي‌نياز كردن ؛ چون رسول خدا صلّي الله عليه و آله فرمود: اطْلُبُوا الْغِنَي فِي هَذِهِ الآِيه ! «غنا و بي‌نيازي را در اين آيه بجوئيد!» بدين معني كه اگر فقير مي‌باشيد و ميخواهيد غنيّ شويد ازدواج كنيد !وَاللَهُ وَ'سِعٌ عَلِيمٌ: داراي گسترش است، نعمتش تمام نمي‌شود ؛ زيرا قدرتش نهايت ندارد، و داناست به بسط رزق و تضييق آن، طبق آنچه را كه مصلحتش اقتضا كند.وَلْيَسْتَعْفِفِ الَّذِينَ لايَجدُونَ نِكَاحًا حَتَّي‌ه يُغْنِيَهُمُ اللَهُ مِن فَضْلِهِ . [155]«و آنانكه تمكّن بر نكاح ندارند، بايد عفّت را پيشه گيرند تا وقتيكه خداوند از فضل خود ايشان را بي‌نياز گرداند.»آنان كه قدرت بر نكاح ندارند، نبايد دست به شهوت زنند بلكه لازم است در عفّت و قمع و قلع شهوت بكوشند تا هنگامي در رسد كه اسباب نكاح
فراهم گردد و بتوانند نكاح كنند. [156]
