رساله نكاحيه نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
و در اين كيفيّت از قتل جنين، بر قاتل، كفّاره هم لازم است؛ خواه قتل عمدي باشد و يا خطائي. و أمّا در فرض عمد علاوه بر كفّاره، ديه هم بعهده خود اوست كه بايد بپردازد. و در فرض خطاء، كفّاره بر عهده خود او، و ديه بر عهده عاقله (خويشاوندان پدري قاتل) است كه الاقرب فالاقرب بايد بپردازند.تا اينجا تمام شد ماحصل گفتار محقّق و شهيد ثاني در ديه و كفّاره سقط جنين.بايد دانست كه: آنچه در گناه و ديه و كفّاره سقطِ جنين مؤثّر است، همان از بين بردن جنين است در شكم مادر؛ به هر وسيله و به هر كيفيّتي كه باشد تفاوتي ندارد. خواه در اثر برداشتن چيز سنگين باشد، و خواه به واسطه خوردن دارو؛ خواه به واسطه استعمال بعضي از موادّ، و خواه به واسطه خوردن بعضي از غذاهاي حلال زياده از حدّ متعارف كه منجرّ به سقط طفل گردد. مثلاً گويند: خوردن زعفران بيش از حدّ متعارف در ابتداي حمل موجب سقط جنين ميشود.خواه به وسيله عمل جرّاحي باشد، و خواه به وسيله أنحاء و انواع استنشاق بعضي از گازها، و يا عبور بعضي از اقسام أشعّه‌ها كه در طبّ بكار ميرود. در هر حال سقط جنين قتل است و گناه كبيره، و از اعظم محرّمات الهيّه.اطبّاء و پزشكاني كه بواسطه عمل جرّاحي، بچّه را زنده زنده قطعه قطعه ميكنند و بيرون ميكشند، بايد در انتظار و ترقّب عذاب سخت الهي كه خلود در آتش جهنّم است بوده باشند؛ و علاوه بايد هم ديه و هم كفّاره را بدهند.اگر در طفل جان دميده شده بود و پزشك جنايتكار زن بود، حاكم شرع در صورت تقاضاي حقّ قصاص از وليّ طفل مقتول، او را اعدام ميكند؛ خواه طفل معصومِ بيگناه پسر باشد خواه دختر.
