لطفا منتظر باشید ...
گزارشى از واقعه غدير
برگ برگ كتاب حاضر، هر چه بگويد به ياد واقعه اى است كه چهارده قرن پيش در وادى غدير بوقوع پيوست و تا امروز ادامه پيدا كرد. قبل از هر سخنى بايد يادى از مراسم سه روزه ى غدير شود تا بدانيم تاريخچه ى هزار و چهارده ساله ى كدام واقعه ى تاريخى را ورق مى زنيم.فرمان حضور در غدير خم
در سال دهم هجرت، [ طبق روايات خروج حضرت از مدينه روز شنبه 25 ذيقعده و ورود حضرت به مكه سه شنبه پنجم ذى حجه بوده است. بنابر اين روز 18 ذى حجة مطابق با روز دوشنبه مى شود. طبق تقويم تطبيقى هزار و پانصد ساله هجرى قمرى و ميلادى "تحقيق: حكيم قريشى" روز هجدهم ذى حجه ى سال دهم هجرى مطابق دوشنبه 15 مارس سال 632 ميلادى است. ] به دستور الهى آخرين سفر پيامبر صلى اللَّه عليه و آله به مكه براى تعليم حج و اعلام ولايت ائمه عليهم السلام آغاز شد. در اين سفر بيش از يكصد و بيست هزار نفر آنحضرت را همراهى كردند كه در شرايط آن زمان سابقه نداشت.بلافاصله پس از پايان مراسم حج، از سوى پيامبر صلى اللَّه عليه و آله اعلام شد همه ى حجاج از مكه خارج شوند و براى برنامه اى مهم در غدير خم حضور يابند.
سه روز پس از پايان مراسم حج، كاروانهاى حجاج از مكه به سوى غدير حركت كردند.
اجتماع عظيم در غدير
با رسيدن به محل موعود، فرمان توقف از سوى پيامبر صلى اللَّه عليه و آله صادر شد و مَركبها از حركت ايستادند و مردم پياده شدند و هر كس جائى براى توقف سه روزه آماده كرد.به دستور پيامبر صلى اللَّه عليه و آله، سلمان و ابوذر و مقداد و عمار زير چند درخت كهنسال كنار غدير را آماده كردند، و روى درختان پارچه اى به عنوان سايبان قرار دادند. در زير سايبان، منبرى به بلندى قامت پيامبر صلى اللَّه عليه وآله از سنگها و رواندازهاى شتران ساختند به طورى كه حضرت هنگام خطبه بر همه ى مردم مشرف بودند.
هنگام ظهر، پس از اداى نماز جماعت، پيامبر صلى اللَّه عليه و آله بر فراز منبر ايستادند و اميرالمؤمنين عليه السلام را فرا خواندند تا بر فراز منبر در سمت راست حضرت بايستد. قبل از شروع خطابه، اميرالمؤمنين عليه السلام بر فراز منبر يك پله پائين تر در طرف راست آنحضرت ايستاده بودند.
سخنرانى پيامبر
پيامبر صلى اللَّه عليه و آله نگاهى به سمت راست و چپ جمعيت نمودند و منتظر شدند تا همه ى مردم در مقابل منبر اجتماع كنند. سپس سخنرانى تاريخى و آخرين خطابه ى رسمى خود براى جهانيان را آغاز كردند. با در نظر گرفتن اين شكل خاص از سخنرانى كه دو نفر بر فراز منبر در حال قيام ديده مى شوند به استقبال سخنان حضرت مى رويم كه حدود يك ساعت طول كشيده و در يازده بخش قابل ترسيم است:پيامبر صلى اللَّه عليه و آله در بخش آغازين سخن به حمد و ثناى الهى پرداختند و صفات قدرت و رحمت خداوند را ذكر فرمودند، و به بندگى خود در مقابل ذات الهى شهادت دادند.
در بخش دوم، حضرت سخن را متوجه مطلب اصلى نمودند و تصريح كردند كه بايد فرمان مهمى درباره ى على بن ابى طالب عليه السلام ابلاغ كنم، و اگر اين پيام را نرسانم رسالت الهى را نرسانده ام و ترس از عذاب او دارم.
در سومين بخش، امامت دوازده امام عليهم السلام را تا آخرين روز دنيا اعلام نمودند تا همه ى طمعها يكباره قطع شود. از نكات مهم در سخنرانى حضرت، اشاره به عموميت ولايت آنان بر همه ى انسانها در طول زمانها و در همه ى مكانها و نفوذ كلماتشان در جميع امور بود، و نيابت تام ائمه عليهم السلام را از خدا و رسول در حلال و حرام و جميع اختيارات اعلام فرمودند.
براى آنكه هرگونه ابهامى از بين برود و دست منافقين از هر جهت بسته باشد، در بخش چهارم خطبه، پيامبر صلى اللَّه عليه و آله با دستهاى مبارك بازوان اميرالمؤمنين عليه السلام را گرفتند و آنحضرت را از جا بلند كردند تا حدى كه پاهاى آنحضرت محاذى زانوان پيامبر صلى اللَّه عليه و آله قرار گرفت. در اين حال فرمودند: 'مَن كُنتُ مَولاهُ فَهذا علىّ مَولاه، اللهمَّ والِ مَن والاهُ وَ عادِ مَن عاداهُ وَانْصُر مَن نَصَرَه و اخْذُل مَن خَذَلَه': 'هر كس من نسبت به او از خودش صاحب اختيارتر بوده ام اين على هم نسبت به او صاحب اختيارتر است. خدايا دوست بدار هر كس على را دوست بدارد، و دشمن بدار هر كس او را دشمن بدارد، و يارى كن هر كس او را يارى كند، و خوار كن هر كس او را خوار كند'. سپس كمال دين و تمام نعمت را با ولايت ائمه عليهم السلام اعلام فرمودند و بعد از آن خدا و ملائكه و مردم را بر ابلاغ اين رسالت شاهد گرفتند.
در بخش پنجم حضرت صريحاً فرمودند: 'هر كس از ولايت ائمه عليهم السلام سرباز زند اعمال نيكش سقوط مى كند و در جهنم خواهد بود'. بعد از آن شمه اى از فضائل اميرالمؤمنين عليه السلام را متذكر شدند.
