لطفا منتظر باشید ...
نگاهى به تنظيم متن عربى خطبه
متن عربىِ 'خطبه ى غدير' بارها بصورت مستقل بچاپ رسيده كه همه ى آنها طبق روايت كتاب 'احتجاج' بوده است. دو نمونه ى معروف آن، كتاب 'الخطبة المباركة النبوية فى يوم الغدير' به تنظيم علامه سيد حسن حسينى لواسانى، و كتاب 'خطبة النبي الأكرم صلى اللَّه عليه و آله يوم الغدير' به تنظيم مرحوم استاد عماد زاده ى اصفهانى است.در مورد 'خطبه ى غدير' سه جهت مهم، لزوم مقابله ى نسخه هاى آن را مؤكدتر مى نمايد: اهميتِ خود خطبه، طولانى بودن متن، سماعى بودن حديث.
لذا آخرين اقدام اساسى كه درباره ى متن 'خطبه ى غدير' انجام گرفته مقابله ى آن با سه روايت امام باقر عليه السلام و حذيفة بن اليمان و زيد بن ارقم است، كه پس از مقابله و تطبيق آن در مدارك نُه گانه اش، يعنى كتابهاى 'روضة الواعظين'، 'الاحتجاج'، 'اليقين'، 'التحصين'، 'العُدَد القويّة'، 'الاقبال'، 'الصراط المستقيم'، 'نهج الايمان' و 'نزهة الكرام' تنظيم و تلفيق و تنقيح شده و در پاورقى ها موارد اختلاف نسخه ها و كيفيت آن آمده است. اين متن در كتاب 'اسرار غدير' و خلاصه ى آن 'خطابه ى غدير' در يازده بخش بچاپ رسيده است.
ميراث مكتوب غدير
كتاب و قلم سابقه ى هزار و چهارصد ساله با غدير دارند. از روزى كه پيامبر صلى اللَّه عليه و آله در صحراى غدير اميرالمؤمنين عليه السلام را به عنوان جانشين خود به جهانيان معرفى كرد، كار حفظ و ثبت آن نيز آغاز شد و در هر زمانى حقايق آن به گونه اى انعكاس يافت. از قرن اول هجرى، همگام با روايت سينه به سينه ى غدير، كتاب نيز نقش خود را در نقل آن براى نسلهاى بعد ايفا كرد و پرونده ى پرافتخار غدير را باز نگه داشت، و از قرن دوم كتاب و كتابت به صورتى جدى در مورد آن به كار گرفته شد.غدير كه كتاب ولايت اميرالمؤمنين عليه السلام و حد فاصل بين دوستان و دشمنان اهل بيت عليهم السلام است، با بكارگيرى قلم، از دست دشمنان مصون ماند و كسى نتوانست مانع اين حقيقت بزرگ شود، به طورى كه مؤلفين بزرگى از غير شيعه هم درباره ى غدير كتابهايى نوشتند.
با اين همه بايد اذعان داشت جاى كتابهايى در حد عظمت غدير همچنان خالى است و مقام بلند غدير اقتضاى بيش از اين دارد.
غدير در فرهنگ اسلام
از روز رحلت پيامبر صلى اللَّه عليه و آله تا پايان قرن اول هجرى ثبت و تدوين احاديث و تاريخ اسلام از طرف غاصبين خلافت ممنوع اعلام شده و مجازاتهاى سختى براى اقدام كنندگان به چنين مهمى در نظر گرفته شده بود. علت اصلى اين نقشه جلوگيرى از ثبت مطالبى چون واقعه ى غدير بود كه با اساس حكومت غاصبين منافات داشت.اكنون بايد ديد غدير چگونه از اين گذرگاه تاريك گذشته و خود را به نسلهاى آينده ى مسلمين رسانده است. آنانكه كه با گذشت هفتاد روز غدير را به فراموشى سپردند و صاحب غدير يعنى اميرالمؤمنين عليه السلام را خانه نشين كردند چگونه باور مى كنند كه امروز نام غدير در سراسر جهان شناخته شده و اينك جشن چهاردهمين قرن خود را پشت سر گذاشته باشد؟
با چنان دشمنان پر قدرتى كه غدير دارد و با چنان جاهلان فراموشكارى كه نخواستند آن را بياد بياورند و از گواهى دادن به يك كلمه درباره ى آن ابا كردند، ولى اينك ميلياردها كلمه در وصفش به رشته ى تحرير در آمده و نور آن در جهان معرّف بزرگ مذهب اهل بيت عليهم السلام است.
با آنكه هر يك از صد و بيست هزار مخاطب پيامبر صلى اللَّه عليه و آله كه در غدير خم حضور داشتند بايد در راه ثبت و ضبط آن واقعه ى بزرگ اقدامى مى كردند و نكردند، و با آنكه پيامبر صلى اللَّه عليه و آله سفارش اكيد كرده بود كه پيام غدير را به نسلهاى آينده برسانيد و اختناق حكومتها مانع از آن شد، ولى باز فرهنگ غنى اسلام پر از نام غدير است و در كتب تاريخ و حديث اسلامى در هر كجا و هر زمان كه تأليف شده باشد نور غدير قابل كتمان نبوده است.
همه ى اينها نظر عنايت الهى است و او حافظ غدير است كه خود آن را نازل كرده است. اگر دين با غدير تكميل شده و نعمت پروردگار با ولايت به درجه ى كمال خود رسيده، نگهدارنده اش نيكو نگاه خواهد داشت، و دشمن عاجزتر از آن است كه در
مقابل ذات الهى آهنگ مخالف برافرازد.
رسوخ غدير در جهات مختلف دين در حدى است كه در موضوعات متعددى مورد بحث قرار گرفته است. در كتب حديثى بعنوان سند و متن آن، در كتب تاريخى بعنوان مهمترين واقعه ى اسلام، در كتب كلامى بعنوان مؤثرترين بحث اعتقادى كه همان ولايت و خلافت است، در كتب تفسير بعنوان تفسير آياتى كه به خلافت برمى گردد، در كتب لغت بعنوان معناى كلمه ى 'مولى' و در كتب ادب و شعر بعنوان قطعه ى زيباى تاريخ اسلام كه در قالب نظم و نثر ارائه شده است.
