خدمات متقابل اسلام و ایران نسخه متنی

. در شريعت زردشت اين قاعده مقرر بود كه آفتاب بر آتش نتابد ( 1 ) . و بنابراين سبك جديدي در ساختمان آتشكده معمول شد : اطاقي معمولا تاريك در وسط مي ساختند كه مكان افروختن آتش در آتشدان بود .

. . به نسبت درجاتي كه در قاعده دودماني ايرانيان قديم موجود بود ، آتشهاي مختلفي وجود داشت ، از قبيل " آتش خانه " و " آتش قبيله " يا " قريه " ( آذران ) و " آتش بلوك " يا ايالت . محافظ آتش خانه " مانبذ " نام داشت ، و براي نگهباني آتش دو تن روحاني ، و براي حراست آتش و رهران ( آتش بلوك ) هيئتي از روحانيان تحت رياست يك موبد مامور بودند . . . يكي از نسكهاي اوستاي ساساني موسوم است به " سوزگر " و در آن تفصيلي در باب پرستش آتش مخلوط به چند قصه مسطور است : آتشكده پر از بوي كندر و ديگر مواد معطر بود ، يك تن روحاني براي اينكه از نفس