مزديسنا و ادب پارسي - خدمات متقابل اسلام و ایران نسخه متنی

سفيد پوش بلند است . ايرانشاه با صدها خدام خود ياد آور آتشكده هاي شيزو ري و استخر بافر و شكوه ساسانيان است ( 1 ) . هيچ كس باور مي كند كه در اين قرن مردي كه مدعي مقام استادي دانشگاه است تا اين حد تجاهل كند ؟ نمي دانم جهالت است يا تجاهل ؟ اما روي استعمار سياه با دست پروردگانش .

مزديسنا و ادب پارسي

آقاي دكتر محمد معين ، عفي الله عنه و عافاه ، كتابي به همين نام و عنوان نوشته اند و ما در بحثهاي خود زياد از آن استفاده و نقل كرده ايم . هدف اين كتاب آن چنانكه نام كتاب و مقدمه نويسنده كتاب حكايت مي كند يك امر ساده علمي است : نشان دادن انعكاس لغات مزديسنايي و انديشه هاي مزديسنايي در ادبيات فارسي . از نظر كارهاي علمي و ادبي اين كار كار بسيار مفيد بلكه ضروري است ، ولي هدف اصلي كتاب را آقاي ابراهيم پور داود كه استاد راهنماي ايشان بوده و در آنوقت آقاي دكتر معين تحت نفوذ شديد مشاراليه بوده اند در مقدمه كتاب بيان كرده است . و آن اينكه روح ايراني در طول تاريخ چند هزار ساله خود حتي در دوره اسلام همان روح مزديسنايي است و هيچ عاملي نتوانسته است اين روح را تحت تاثير نفوذ خود قرار دهد ، بر عكس ، اين روح آن را تحت تاثير و نفوذ خود قرار داده است مثلا : ديني كه از فاتحين عرب به ايرانيان رسيد در اينجا رنگ و روي ايراني گرفته تشيع خوانده شد و از مذاهب اهل سنت ( كه به عقيده پور داود ، اسلام واقعي همان است ) امتياز يافت ( 2 ) . از نظر پور داود عامل اصلي مؤثر در روحيه ها اقليم و نژاد و زبان است ،