خدمات متقابل اسلام و ایران نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
خود آتش را نيالايد دهان بندي بسته و آتش را با قطعات چوبي كه با مراسم مذهبي تطهير شده بود مشتعل نگاه مي داشت . اين چوب غالبا از نباتي موسوم به " هذانه اپنا " بود ، باري آن روحاني دم به دم به وسيله دسته چوبي كه برسمه ( برسم ) مي خواندند و مطابق آداب خاص بريده مي شد آتش را به هم مي زد و مشتعل مي داشت و ادعيه معيني را تلاوت مي كرد ، سپس روحانيون " هئومه " ( هوم ) ( 1 ) نثار مي كردند ، در اثناي تلاوت ادعيه يا سرودن اوستا روحانيان شاخه نبات " هئومه " را پس از تطهير در هاون مي كوبيدند . . . در " يزشن گاه " ( محل انجام تشريفات عبادت ) آلات و ادوات ذيل كه هر يك به جهت منظور خاصي به كار برده مي شود موجود است :1 و 2 - هاون و دسته هاون كه به منزله ناقوس مسيحيان است و اكنون به همان منظور به كار برده مي شود ولي در اصل براي فشردن " هوم " ( گياه مقدس ) استعمال مي شد .3 - برسم كه اساسا از شاخه هاي ترچوبهاي مقدس مانند انار تهيه مي شد ولي امروز آن را از فلز نقره يا برنج مي سازند .4 - برسمدان .5 - برسمچين كه كاردي است كوچك . 6 - چند جام براي هوم و پراهوم و آب مقدس .7 - چند پياله كوچك به نام طشت نيز براي هوم و پراهوم ( طشت نه سوراخه ) .8 - ورس كه ريسماني است كوچك كه از موي گاو بافته مي شود و شاخه هاي برسم را با آن به هم مي پيوندند .