خدمات متقابل اسلام و ایران نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
ساسانيان نيز معمول بود ، از ادبيات آن زمان فقط ششصد هزار كلمه باقي مانده است كه همه مربوط است به دين . ما مي دانيم كه آن ادبيات وسيع بوده است ، اما چون موبدان حافظ و ناقل آن بودند بيشتر آثار غير ديني را مي گذاشتند تا از ميان برود . شاهان ساساني حاميان روشنگر ادبيات و فلسفه بودند . خسرو انوشيروان در اين كار برتر از همه آنان بود . به فرمان او آثار افلاطون و ارسطو به زبان پهلوي ترجمه و در دانشگاه جندي شاپور تدريس شد ( 1 ) . چنانكه مي دانيم دانشگاه جندي شاپور در آن عهد تأسيس شد ، اين دانشگاه را مسيحيان ايراني اداره مي كردند ، و يكي از مراكز بزرگ فرهنگي جهان شد . اين مركز بزرگ در دوره اسلام ادامه يافت و وقفه اي در كارش حاصل نشد . اطباي مسيحي كه در دوران خلفاي عباسي نامشان برده مي شود از قبيل بختيشوع ، ابن ماسويه و غير هم فارغ التحصيل همين دانشگاه بودند . بعدها كه بغداد به صورت مركز ثقل دانش جهان درآمد جندي شاپور تحت الشعاع قرار گرفت و تدريجا منقرض شد . دانشگاه جندي شاپور يكي از مراكزي بود كه به تمدن اسلامي كمك كرد و به آن خدمت نمود . ويل دورانت درباره هنر ساساني مي گويد : از ثروت و جلال شاپورها ، قبادها و خسروها چيزي جز بقاياي هنر دوران ساساني به جا نمانده است . اما همين مقدار كافي است كه ما را از دوام و قابليت انعطاف هنر ايران از زمان داريوش كبير و پرسپوليس تا دوران شاه عباس كبير و اصفهان به شگفت آورد ( 2 ) . درباره نساجي آن عهد مي گويد :
