ولايت و امامت ائمه اطهار - اسرار غدیر نسخه متنی

ولايت و امامت ائمه اطهار

در خطبه ى غدير، تأكيد عجيبى بر انحصار دوازده امام عليهم السلام در اين عدد شده و اينكه هيچ فردى به هيچ عنوان در شئون آنان شراكتى ندارد، و از سوى ديگر اصرار بر قبول همه ى آنان و عدم تفكيك و جدائى بين ايشان در شؤون امامت گرديده است.

اين بدان جهت است كه همه ى امامان عليهم السلام از طرف خدا و رسول با شئون واحد نصب شده اند، و هرگونه تشكيك و خدشه در اين امر در واقع تشكيك درباره ى فرمان الهى و پشت پا زدن به كسانى است كه خداوند مقام آنان را امضا نموده است.

از جانب ديگر انحصارِ عدد امامان عليهم السلام به اين معنى است كه هيچكس ديگرى لايق اين شأن نيست، و اگر كسى در قبول ايشان تشكيك كند درباره ى خداوند شك كرده است. در اين باره عبداللَّه بن عباس به معاويه گفت:

'وَ تَعْجَبُ- يا مُعاوِيَةُ- اَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله سَمَّى الْأَئِمَّةَ بِغَديرِ خُمٍّ... يَحْتَجُّ عَلَيْهِمْ وَ يَأْمُرُ بِوِلايَتِهِمْ'. [ كتاب سليم: ص 843 ح 42. ]

'اى معاويه، تعجب مى كنى كه پيامبر صلى اللَّه عليه و آله در غدير خم ائمه عليهم السلام را نام برد... و بدين وسيله حجّت را بر آنان تمام كرد و دستور به اطاعت آنان داد'.

در خطبه ى غدير براى تعيين امامان به كلمه ى 'هذا علي' در چند مورد خطبه، و نيز نام بردن امام حسن و امام حسين عليهماالسلام بر مى خوريم كه نسل امامت را روشن مى نمايد. مسئله ى معرفى و بلند كردن بازوان اميرالمؤمنين عليه السلام صراحت را كامل نموده و راه هرگونه تشكيك را بسته است. در چند مورد هم به اين عبارات تصريح شده است:

'امامت تا روز قيامت در نسل من ودر فرزندان من است'.

'امامان از فرزندان من واز صلب على- عليه السلام- خواهند بود'.

در مورد لزوم قبول همه ى دوازده امام در خطبه ى غدير به اين جمله برمى خوريم:

'هر كس در باره ى يكى از امامان شك كند در همه ى آنان شك كرده است، و شك كننده درباره ى ما در آتش خواهد بود'.

همچنين در خطبه به وجود نورانى ايشان تصريح شده، آنجا كه مى فرمايد:

'نور از جانب خداوند در من و سپس در على بن ابى طالب- عليه السلام- و سپس در نسل او تا مهدى قائم- عليه السلام- قرار داده شده است'.

پس از بيان انحصار امامت ايشان در خطبه ى غدير، به شئونى كه در باره ى امامت ايشان
ذكر شده مى پردازيم. در اين مورد به پنج جهت اشاره شده است:

الف: شريك هاى قرآن: ايشان ثقل اصغر در كنار ثقل اكبرند. اين ثقل اصغر درباره ى ثقل اكبر خبر مى دهد، و با آن موافق است و از آن جدا نمى شود.

ب: هدايت كنندگان: ايشان به حق هدايت مى كنند، و به حق و عدالت رفتار مى نمايند.

ج: امين هاى خدا: ايشان حاكمان خداوند در زمين و امين هاى پروردگار در ميان مردم اند.

د: عالمان: علم حلال و حرام نزد ايشان است و هر علمى را دارا هستند. ايشان از هر چه بپرسيد پاسخ مى دهند، و آنچه را نمى دانيد برايتان بيان مى كنند.

ه: حجت هاى خداوند: آنان حجت بر همه ى جهانيان هستند، مادامى كه به ايشان تمسك جوييد هرگز گمراه نمى شويد. اگر فراموش كرديد يا كوتاهى نموديد امامان براى شما بيان مى كنند. آنان بر هفت گروه از دشمنان خدا حجت اند: مقصّران، معاندان، مخالفان، خائنان، آثمان، ظالمان، غاصبان.