يادبودهاى غدير
زنده نگه داشتن ياد غدير مؤثرترين عامل در احياى محتواى آن است. در طول تاريخ يادبودهاى مختلفى از غدير به چشم مى خورد كه اقوام و ملل مختلف مسلمان به فراخور حال خود و شرايطى كه در آن بوده اند، براى حضور غدير در جامعه ى خود به كار گرفته اند.مسجد غدير در بيابان غدير به عنوان جايگاهى متبرك، زيارتگاه مسلمين بوده است. جشنهاى ساليانه ى غدير و برنامه هاى متنوعى كه به مناسبت آن اجرا مى شود نيز جلوه ى ديگرى از احياى غدير است. زيارت اميرالمؤمنين عليه السلام در غدير نيز تجديد خاطره اى از غدير و دست بيعتى مجدد با صاحب غدير است. اين يادبودها همه مظاهرى از حفظ نام غدير در جوامع معتقد به آن، و سنگر دفاعى از غدير در برابر مخالفان آن است. در سايه ى همين يادمان است كه پس از چهارده قرن نام غدير بر پيشانى تاريخ اسلام مى درخشد و هزاران توطئه براى نابودى آن خنثى شده است.
مسجد غدير
غدير، اين سرزمين مقدس كه در سال دهم هجرت، در حجة الوداعِ پيامبرگرامى صلى اللَّه عليه و آله نقش مهمى ايفا كرد و 'وصايت و ولايت' اميرالمؤمنين على بن ابى طالب عليه السلام را رقم زد هم اكنون چه وضعى دارد؟
آيا اين نقطه ى مهم تاريخى در گرد و غبار عناد و لجاج به فراموشى سپرده شده است؟ آيا اين وادى مقدس نبايد زيارتگاه شيعيان بلكه همه ى مسلمانان جهان باشد؟
مگر بعد از گذشت چهارده قرن اين خاك عطرآگين، شميم روح پرور و با صفاى رسالت و وصايت را در خود نگهدارى نكرده است؟ مگر هنوز نشان گامهاى مقدس پيامبر صلى اللَّه عليه و آله و على عليه السلام بر آن سرزمين پاكيزه نقش نبسته است؟ و مگر همان خاك و شن ها شاهد آن صحنه ى بزرگ نبوده اند؟ مگر آواى نجات بخش پيامبر صلى اللَّه عليه و آله در امواج هواى تفتيده ى غدير منعكس نيست؟
آيا به زائران بيت اللَّه الحرام هم اكنون اجازه مى دهند از آن سرزمين پاك بگذرند و روح و جسم خود را در همان فضائى كه نداى ملكوتى پيامبر صلى اللَّه عليه و آله در روز هجدهم ذيحجه ى سال دهم هجرت بلند شد؛ تازگى و طراوت بخشند؟