تاريخچه مسجد غدير - اسرار غدیر نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

اسرار غدیر - نسخه متنی

محمدباقر انصاری زنجانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

تاريخچه مسجد غدير


[ بحارالانوار: ج 8 قديم ص 225 ج 37 ص 201، ج 52 ص 5 ح 4، ج 100 ص 225. اثبات الهداة: ج 2 ص 17 ح 67، ص 21 ح 87، ص 199 ح 1004. معجم البلدان: ج 2 ص 389. مصباح المتهجد: ص 709. الوسيله "ابن حمزه": ص 196. الغيبة "شيخ طوسى": ص 155. الدروس: ص 156. مزارات اهل البيت عليهم السلام و تاريخها "سيد جلالى": ص 42. ]

از روزى كه پيامبر صلى اللَّه عليه و آله در غدير خم اميرالمؤمنين عليه السلام را به امامت منصوب فرمود، آن وادى تقدس تازه اى يافت. مراسم سه روزه در آن سرزمين با حضور دو نور پاك محمد و على صلوات اللَّه عليهما و آلهما چنان روحى در كالبد آن جارى ساخت كه در طول چهارده قرن همواره با نام 'مسجد پيامبر صلى اللَّه عليه و آله در غدير' بر سر زبانها ماند و ميليونها زائر بيت اللَّه در رفت و بازگشت بدان تبرك جستند و با عبادت در آن به بارگاه الهى تقرب جستند.

ائمه عليهم السلام به اصحابشان سفارش اكيد داشتند كه از زيارت مسجد غدير غفلت
نكنند. امام حسين عليه السلام در مسير بازگشت از مكه به كربلا توقفى در غدير داشتند. امام باقر و امام صادق عليهماالسلام به مسجد غدير آمدند و جاى جاى مراسم غدير را براى اصحابشان تشريح كردند.

محدثان و علماى بزرگ نيز در غدير حضور مى يافتند و اداى احترام مى كردند. على بن مهزيار اهوازى از قرن سوم در سفر حج خود به مسجد غدير آمده است. در كلام شيخ طوسى از قرن ششم و ابن حمزه از قرن هفتم و شهيد اول و علامه حلى از قرن هشتم نام مسجد غدير و تصريح به باقى بودن آثار آن در زمانشان را مى خوانيم.

سيد حيدر كاظمى در سال 1250 از وجود آن خبر داده و در آن زمان با آنكه جاده از غدير فاصله داشته ولى مسجد آن مشهور بوده است. محدث نورى نيز از وجود آن در سال 1300 خبر داده و شخصاً در آن حضور يافته و اعمال آن را بجا آورده است.

تخريب مسجد غدير به دست دشمنان


[ مثالب النواصب "ابن شهر آشوب"، نسخه ى خطى: ص 63. ]

همانگونه كه 'غدير' پرچمى بر بلنداى تاريخ است كه از آن نور سبز 'على ولى اللَّه' مى درخشد، مسجد غدير هم تيرى به چشم دشمنان ولايت بوده كه بناى گِل و آجرى آن به عنوان سندى زنده از غدير در قلب صحرا مى درخشيد. از همين جاست كه دشمنان كينه توز على عليه السلام كه درِ خانه اش را آتش زدند و تابعان آنان در طول قرنها هرگز چشم ديدن چنين بناى اعتقادى- تاريخى را نداشتند.

آثار مسجد غدير كه توسط پيامبر صلى اللَّه عليه و آله و اصحابش علامت گذارى شده بود، اولين بار به دست عمر بن الخطاب از ميان برده شد و علائم آن محو گرديد.

بار ديگر در زمان اميرالمؤمنين عليه السلام احيا شد ولى پس از شهادت آن حضرت، معاويه ساربانى را با دويست نفر فرستاد تا آثار غدير خم را با خاك يكسان كنند!

در زمانهاى بعد بار ديگر مسجد غدير بنا شد و از آنجا كه در كنار جاده ى حجاج قرار داشت محلى معروف بود و حتى تاريخ نگاران و جغرافى نويسانِ سنّى هم آن را
نام برده و محل آن را تعيين كرده اند.

تا صد سال پيش مسجد غدير بر پا بوده و با آنكه در منطقه ى مخالفان بوده ولى رسماً محل عبادت و به عنوان مسجد غدير معروف بوده است، تا آنكه آخرين ضربه را وهابيها زده اند. آنان دو اقدام كينه توزانه براى از بين بردن مسجد غدير انجام داده اند: از يكسو مسجد را خراب كرده و آثار آن را از بين برده اند، و از سوى ديگر مسير جاده را طورى تغيير داده اند كه از منطقه ى غدير فاصله ى زيادى پيدا كرده است.

/ 238