صحيفه ملعونه اول - اسرار غدیر نسخه متنی

صحيفه ملعونه اول

نطفه ى توطئه آنگاه منعقد شد كه ابتدا دو نفر از منافقين در يك تصميم اساسى با هم پيمانى بستند، و آن اين بود كه:

اگر محمد از دنيا رفت يا كشته شد نگذاريم خلافت و جانشينى او در اهل بيتش مستقر شود.

سه نفر ديگر هم در اين تصميم با آنها هم پيمان شدند، و اولين قرارداد و معاهده را در كنار كعبه بين خود امضا كردند، و آن را داخل كعبه زير خاك پنهان نمودند تا سندى براى التزام عملى آنان به پيمانشان باشد.

يكى از اين سه نفر معاذ بن جبل بود. او گفت: 'شما مسئله را از جهت قريش حل كنيد، و من درباره ى انصار ترتيب امور را خواهم داد'!

از آنجا كه 'سعد بن عبادة' رئيس كل انصار بود و او كسى نبود كه با ابوبكر و عمر هم پيمان شود، لذا معاذ بن جبل سراغ بشير بن سعيد و اسيد بن حضير كه هر كدام بر نيمى از انصار يعنى دو طايفه ى 'اوس' و'خزرج' نفوذ و حكومت داشتند آمد و آن دو را با خود بر سر غصب خلافت هم پيمان نمود.

توطئه قتل پيامبر

نقشه ى قتل پيامبر صلى اللَّه عليه و آله يكبار در جنگ تبوك و چند بار بوسيله ى سَم و بارها
به صورت ترور تدارك ديده شده بود كه همه نقش بر آب شد.

اما در حجة الوداع همان پنج نفر اصحاب صحيفه با نُه نفر ديگر، براى بار آخر نقشه ى دقيقترى براى قتل حضرت در راه بازگشت از مكه به مدينه كشيدند، و يكى از علتهاى اين اقدامشان آن بود كه قبل از اعلان خلافت على بن ابى طالب عليه السلام آن حضرت را بقتل برسانند تا براحتى به مقاصد خود دست يابند، ولى قبل از رسيدن به محلِ توطئه دستور الهى نازل شد و مراسم غدير انجام شد؛ اگر چه آنان از نقشه ها و توطئه هاى خود باز نايستادند.

نقشه چنين بود كه در محل از پيش تعيين شده اى در قله ى كوه 'هَرْشى' كمين كنند، و با توجه به اينكه اكثر مردم كوه را دور مى زدند و به سربالايى نمى آمدند، همين كه شتر پيامبر صلى اللَّه عليه و آله سر بالائى كوه را پيمود و در سرازيرى قرار گرفت، سنگهاى بزرگى را به طرف شتر حضرت رها كنند تا به شتر برخورد كند يا بِرَمَد و با حركات ناموزون حضرت را بر زمين بزند، و آنان با استفاده از تاريكى شب به حضرت حمله كنند و در نتيجه قتل حضرت بطور يقينى انجام گيرد. سپس متوارى شوند و خود را داخل مردم پنهان نمايند تا شناخته نشوند.