خطابه هاى قبل از غدير
[ بحارالأنوار: ج 37 ص 113، ج 21 ص 380. ]
پيامبر صلى اللَّه عليه و آله قبل از غدير، در دو موقعيت حساس براى مردم خطابه ايراد كردند كه در واقع زمينه سازى براى خطبه ى غدير بود.
اولين خطابه ى آن حضرت در منى بود. در اين خطبه ابتدا اشاره به امنيت اجتماعى مسلمين از نظر جان و مال و آبروى مردم نمودند، و سپس خونهاى به ناحق ريخته و اموال به ناحق گرفته در جاهليت را رسماً مورد عفو قرار دادند تا كينه توزيها از ميان برداشته شود و جو اجتماع براى تأمين امنيت كامل آماده شود. سپس مردم را بر حذر داشتند از اينكه بعد از او اختلاف كنند و بر روى يكديگر شمشير بكشند.
در اينجا تصريح فرمودند كه:
'اگر من نباشم على بن ابى طالب در مقابل متخلفين خواهد ايستاد'.
سپس حديث ثقلين بر لسان مبارك حضرت جارى شد و فرمودند:
'من دو چيز گرانبها در ميان شما باقى مى گذارم كه اگر به اين دو تمسك كنيد هرگز گمراه نمى شويد: كتاب خدا و عترتم يعنى اهل بيتم'.
اشاره اى هم داشتند به اينكه عده اى از همين اصحاب من روز قيامت به جهنم برده مى شوند.
نكته ى جالب توجه اينكه در اين خطابه، اميرالمؤمنين عليه السلام سخنان حضرت را براى مردم تكرار مى كردند تا آنان كه دورتر بودند بشنوند.