لطفا منتظر باشید ...
اوّلين كتابها در موضوع غدير
سه كتاب را بايد به عنوان اولين كتابهايى نام برد كه ماجراى غدير را ثبت كرده اند:1. 'كتاب على عليه السلام'، كه نوشته اميرالمؤمنين عليه السلام از املاى پيامبر صلى اللَّه عليه و آله است. شخصى بنام 'معروف' خدمت امام باقر عليه السلام رسيد و داستان غدير را به نقل
از ابى الطفيل براى حضرت نقل كرد. حضرت آن را تأييد كرد و فرمود: 'اين مطلب را در كتاب على عليه السلام ديده ايم و نزد ما صحيح است'. [ بحار الانوار: ج 37 ص 121 ح 15. عوالم: ج 3:15 ص 44. ] اين كتاب از ودايع امامت است كه جز معصومين عليهم السلام كسى به آن راه ندارد.
2. اولين كتاب از تأليفات بشرى كه مسئله ى غدير را در خود ثبت كرده 'كتاب سليم بن قيس هلالى' است. اين كتاب كه در سالهاى اوليه بعد از رحلت پيامبر صلى اللَّه عليه و آله تأليف شده و مؤلف آن در سال 76 هجرى درگذشته، دور از چشم غاصبان خلافت در موارد مختلف آن مسئله ى غدير را آورده و حتى در يك حديث مستقل ماجراى غدير را بطور كامل منعكس نموده است. اين يادگار هزار و چهارصد ساله هم اكنون موجود است و بارها چاپ شده است.
3. اولين كتاب مستقلى كه درموضوع غدير تأليف شده، به نام 'خطبةالنبى صلى اللَّه عليه و آله' از عالم بزرگ ادبيات عرب، خليل بن احمد فراهيدى متوفاى سال 175 است كه خطبه ى مفصل پيامبر صلى اللَّه عليه و آله در غدير را در آن آورده است.
فرهنگ مكتوب غدير در چهارده قرن
رسوخ غدير در جهات مختلف دين در حدى است كه در موضوعات متعددى مورد بحث قرار گرفته است. در كتب حديثى به عنوان سند و متن آن، در كتب تاريخى به عنوان مهمترين واقعه ى اسلام، در كتب كلامى به عنوان مؤثرترين بحث اعتقادى كه همان ولايت و خلافت است، در كتب تفسير به عنوان تفسير آياتى كه به خلافت برمى گردد، در كتب لغت به عنوان معناى كلمه ى 'مولى' و در كتب ادب و شعر به عنوان قطعه ى زيباى تاريخ اسلام كه در قالب نظم و نثر ارائه شده است.در طول قرن اول هجرى، سينه هاى امين و حافظه هاى قوى افراد بود كه همچون كتاب عمل كرد و راه صد ساله را به خوبى پيمود و غدير اين وديعه ى آل محمد عليهم السلام را در خود حفظ كرد. بسيارى از صحابه و تابعان واقعه ى غدير را در محافل بيان
مى كردند و آن را به نسلهاى بعد از خود انتقال مى دادند. اگر چه كتابهايى مثل كتاب سليم نيز مخفيانه در دست تأليف بود و غدير را در خود ثبت مى كرد.
از اوايل قرن دوم هجرى كه تدوين معارف دينى آزادى نسبى يافت، تبليغ غدير نيز شكلى تازه به خود گرفت و كم كم از شكل روايت به صورت تأليف درآمد.
از قرن چهارم تحقيق و بحث در متن حديث غدير آغاز شد و قطعه ى اصلى خطبه ى غدير كه جمله ى 'مَنْ كُنْتُ مَوْلاهُ فَعَلِىٌّ مَوْلاهُ' است، در مناظرات شيعه و مخالفانش مطرح شد و رجال اسناد و ناقلان حديث غدير نيز به دقت مورد بررسى قرار گرفت.
اين تحقيقات در قرنهاى چهارم و پنجم و ششم به اوج خود رسيد و تا سال هزار همچنان پيش رفت كه آثار برجسته اى از اين قرون در دست است.
از اوايل قرن يازدهم هجرى تا امروز با ايجاد ميدان باز علمى، محققان و انديشمندان اسلام تأليفات بسيار پر محتوا و مهمى درباره ى غدير تأليف نموده و به خوبى از زحمات هزار ساله نتيجه گيرى كرده اند. تحقيقات بزرگانى همچون قاضى شوشترى، علامه مجلسى، شيخ حرعاملى، سيد هاشم بحرانى، مير حامد حسين هندى، علامه امينى و بسيارى ديگر از علما بهترين شاهد اين مدعا است.
