آيه: 197 مَتَاعٌ قَلِيلٌ ثُمَّ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَبِئْسَ الْمِهَادُ
ترجمه:
(بهره ى آنها از اين رفت و آمدها) متاع ناچيزى است، سپس جايگاه ابدى آنان جهنّم است كه بد جايگاهى است.نكته ها:
مشركان مكّه ويهوديان مدينه به خاطر مسافرت هاى تجارتى، سر وسامان داشتند، ولى مسلمانان به خاطر هجرت به مدينه و رها كردن مال و دارايى وزندگى خود در مكّه، وهمچنين محاصره ى اقتصادى، در فشار وتنگنا بودند. اين آيه مايه ى تسلّى آنهاست. در روايتى از حضرت على عليه السلام آمده است:ماخير بخير بعدها النّار (219) خير و خوشى هايى كه به دنبال آن آتش باشد، ارزشى ندارند. لذّت هاى كوتاه مدّت و عذاب ابدى براى كافران، ولى سختى هاى موقّت و آرامش وآسايش ابدى از آنِ مؤمنان است.پيام ها :
1- انبيا نيز نياز به هشدار دارند، تا در معرض تأثير پذيرى قرار نگيرند.لايغرّنّك 2- اعزام هيأت هاى سياسى، اقتصادى، نظامى، تشكيل جلسات و مصاحبه ها از سوى دشمن، شما را فريب ندهد.لايغرّنّك تقلّب الّذين كفروا 3- كاميابى هاى مادّى هر اندازه باشد، محدود و ناچيز است.متاع قليل 4- كاميابى هاى كافران، نشانه ى حقّانيت ومحبوبيّت آنان نيست.مأواهم جهنّم219-غافر، 51.