روزى كه هر كس، هر كار نيكى انجام داده حاضر بيابد و هرچه بدى كرده، آرزو مى كنداى كاش بين آن عمل و او فاصله اى دور مى بود. وخداوند شما را از (مخالفت امرش) بر حذر مى دارد و (در عين حال) خداوند به بندگان مهربان است.
نكته ها:
در آيه ى قبل، سخن از علم و قدرت خداوند بود، اين آيه نمونه اى از علم و قدرت الهى را بيان مى كند. اين آيه شبيه آيه 49 سوره كهف است كه مى فرمايد: در روز قيامت مردم تمام اعمال خود را در برابر خويش حاضر مى يابند. در تفسير برهان آمده است كه امام سجّاد عليه ا لسلام در هر جمعه در مسجد النبى هنگام موعظه، اين آيه را براى مردم تلاوت مى فرمود.
پيام ها :
1- اعمال انسان محو نمى شود و در قيامت در برابر او حاضر مى گردد.محضرا 2- اعتقاد به حضور عمل در قيامت، مانع گناه است.محضرا 3- گنهكاران، در قيامت از اعمال خود شرمنده اند، امّا چه سود؟تودّ لو انّ بينها 4- بسيارى از اعمالى كه در دنيا مورد علاقه انسان است، در قيامت مورد تنفّر او قرار خواهد گرفت.تودّ لو انّ بينها و بينه أمداً بعيداً 5 - در روز قيامت، پشيمانى سودى ندارد و آرزوها نشدنى است. كلمه (لو) در مورد آرزوهاى نشدنى بكار مى رود.لو انّ بينها و بينه أمداً بعيداً 6- خدا پروايى، مانع گناه است.يحذّركم اللّه 7- سرچشمه ى هشدارهاى الهى، محبّت و رأفت اوست.يحذّركم اللّه نفسه واللّه رؤف بالعباد 8 - بيم و اميد در كنار هم نقش تربيتى دارند. اميد، به تنهايى سبب غرور، وبيم از تنهايى، سبب يأس مى شود.يحذّركم اللّه نفسه... واللّه رؤف بالعباد 9- لطف و رأفت خداوند شامل حال همه ى بندگان است.رؤف بالعباد