سال هاى اوّل طلبگى ام در قم، خواستم در مدرسه علميه آية اللّه گلپايگانى قدّس سرّه حجره بگيرم ودرس بخوانم. گفتند: به كسانى كه لباس روحانيت نپوشيده اند حجره نمى دهند. خودم خدمت معظم له رسيدم، ايشان نيز فرمود: شما كه لباس نداريد معلوم است كم درس خوانده ايد. به ايشان عرض كردم گرچه به من حجره ندهيد، ولى اجازه بدهيد يك مثال بزنم! اجازه فرمودند:عرض كردم: مىگويند فردى در كاشان به حمام رفت، وقتى لباسهايش را بيرون آورد همه به او گفتند: اَه، اَه، چه آدم كثيفى! وقتى اين برخورد را ديد دوباره لباسهايش را پوشيد خواست از حمام بيرون برود، مردم گفتند: كجا مىروى گفت: مىروم حمّام تا بيايم حمّام! (چون اگر كسى تميز باشد كه حمّام نمى آيد) حال حكايت شماست كه مىگوئيد برو درس بخوان بعد بيا اينجا درس بخوان، روحانى شو بعد بيا اينجا روحانى شو. وقتى اين مثال را زدم معظم له قدّس سرّه خيلى خنديد و فرمود: به شما حجره مىدهيم، شما اينجا بمانيد.
لطفا منتظر باشید ...
