يكى از شاگردان شهيد مطهرى براى من تعريف مىكرد كه حدود بيست سال قبل از انقلاب، شهيد مطهرى نهج البلاغه تدريس مىكرد، روزى رسيدند به خطبه 27 كه با اين فراز شروع مىشود: «امّا بعد فانّ الجهاد باب من ابواب الجنة فتحه اللّه لخاصة اوليائه» يعنى جهاد درى است از درهاى بهشت كه خداوند به روى دوستان برگزيده خود گشوده است. استاد وقتى به اين جمله رسيد، كتاب را كنار گذاشت و گفت: من يك دعا مىكنم شما آمين بگوئيد، گفت:خدايا! به من توفيق بده تا در راه تو به شهادت برسم.