احوال پيامبران و اولياء و فرشتگان (عليهم السلام) در خوف - راه روشن جلد 7
از آن ناممكن مىباشد. ساير امور ضرورى تو نيز به همين منوال است. اگر به مقدار ضرورت بسنده كنى مىتوانى خود را براى خدا فارغ گردانى و براى آخرتت توشه فراهم كنى و جهت مرحله پايانى خود آماده شوى و اگر از حدّ ضرورت تجاوز كنى و به وادى آرزوها وارد شوى افكارت پريشان مىشود، و خدا باك نخواهد داشت كه در كدام وادى تو را هلاك كند. اين اندرز را از كسى كه بيش از تو به اندرز نيازمند است بپذير.
بدان مجال تدبير و توشه برداشتن و پرهيز در اين عمر كوتاه است، و اگر آن را روز بروز در تأخير و يا غفلت صرف كنى ناگهان در غير وقتى كه مىخواهى ربوده مىشوى و افسوس و ندامت هرگز از تو جدا نخواهد شد. پس اگر به سبب ضعف خوف از خدا به ملازمت آنچه راهنمايى كرديم توانايى نيابى و آنچه را ما درباره عاقبت كار ذكر كرديم در ترسانيدن تو كافى نباشد، در آينده از احوال خائفان چيزهايى ذكر خواهيم كرد كه اميد است بعضى قساوتها را از دلت بزدايد. تو به حقيقت مىدانى كه عقول پيامبران و دانشمندان و اوليا و علم و مقام آنها نزد خداوند از عقل و عمل و منزلت تو نزد او كمتر نيست. پس با همه ضعف بينش و كوردلى در احوال آنها بينديش و بنگر كه چرا خوف آنها سخت و اندوه و گريه آنها بسيار بوده است به طورى كه برخى از آنها هوش را از دست مىدادند، و بعضى مدهوش به روى زمين مىافتادند و برخى بر زمين در افتاده جان مىباختند. شگفت نيست اگر اينها در دل تو اثر نكند، زيرا دل غافل مانند سنگ يا از آن سختتر است وَ إِنَّ من الْحِجارَةِ لَما يَتَفَجَّرُ مِنْهُ الْأَنْهارُ وَ إِنَّ مِنْها لَما يَشَّقَّقُ فَيَخْرُجُ مِنْهُ الْماءُ وَ إِنَّ مِنْها لَما يَهْبِطُ من خَشْيَةِ الله وَ ما الله بِغافِلٍ عَمَّا تَعْمَلُونَ.
احوال پيامبران و اولياء و فرشتگان (عليهم السلام) در خوف
عايشه روايت كرده است: پيامبر خدا (صلّى الله عليه وآله وسلّم) به هنگامى كه هوا دگرگون مىشد و باد سخت وزيدن مىگرفت رخسارش متغيّر مىشد، بر مىخاست و در حجره رفت و آمد مىكرد و داخل و خارج مىشد، و همه اينها به سبب ترس از خدا بود. همچنين پيامبر خدا (صلّى الله عليه وآله وسلّم) آيهاى از سوره حاقّه را خواند و بيهوش شد. خداوند فرموده است:
لطفا منتظر باشید ...
