عبارت است از همين سه چيز و آنچه در همين معنا و براى اين مقصود باشد به آنها ملحق مىشود حتّى كرايهاى را كه مسافر در صورت ناتوانى از پيادهروى مىدهد و امور ديگرى نظير آن ملحق به همين نيازهاست، و نيز عيال و فرزند و همه كسانى كه كفالت آنها بر او واجب است ملحق به اويند.
مقدار
در تهيّه لباس بايد آنچه را در خور اهل دين است رعايت شود كه عبارت است از يك دست لباس مركّب از يك پيراهن و دستار و شلوار و كفش، و از هر جنسى جز يكى مورد نياز او نيست. اثاث خانه را نيز بايد بر همين مبنا قياس كرد. نبايد جامه نازك بخواهد و در آن جا كه ظروف سفال كفايت مىكند نبايد خواهان ظروف مس و روى باشد چه از داشتن آنها بىنياز است. بايد از نظر تعداد به يك عدد، و از حيث جنس به پستترين انواع آن به طورى كه زياد از حدّ معمول خارج نباشد اكتفا كند.
طعام
مقدار آن در روز يك مدّ است و اين را شرع معيّن كرده است. و نوع آن هر چيزى است كه بتواند خوراك شود هر چند از جو باشد، و خورش هميشه زيادى امّا قطع آن بكلّى موجب ضرر است از اين رو در پارهاى احوال رخصت داده شده است.
مسكن
كمترين آن چيزى است كه از حيث مقدار كافى باشد بدون اين كه آرايش آن در نظر گرفته شود، و سؤال از مردم براى آراستن و توسعه دادن خانه، در حكم سؤال در حال بىنيازى است.
اوقات
نسبت به آنچه در حال حاضر بدان نياز دارد اعمّ از خوراك يك شبانهروز و جامهاى كه بپوشد و خانهاى كه در آن سكنا كند شكّى نيست، ليكن سؤال او براى آينده سه صورت دارد: