پس از وقوف در عرفات با تأسّي به حضرت ابراهيم خليل الرحمان و انبياي ابراهيمي و معصومان(عليهمالسلام) و متعبّدان به دستورهاي آنان بايد در مشعر وقوف و از آنجا افاضه كرده و از همان جايي به منا رويد كه آنان رفتند.در منا براي دفع عجب و غرور، از جاهليت در تغيير مناسك و مانند آن و نيز از خودباوري زايد بر حدّ براثر نيل به نعمت بزرگ، استغفار كنيد كه مصداق بارز ذكر خداست و خداي سبحان نيز با و صف «غفور» كه مبالغه در غفران است، بلكه با رحمت خاص خود بر شما ظهور خواهد كرد.
تفسير
وقوف در مشعر و افاضه به منا
خداي سبحان پس از بيان حكم فقهي وقوف در عرفات و افاضه از آن به سوي مشعر حرام، در اين آيه لزوم افاضه از مشعر به سوي منا را بيان ميفرمايد: (ثُمَّ اَفيضوا مِن حَيثُ اَفاضَ النّاس).