چگونگي حسابرسي خدا - برگزیده ای از تسنیم نسخه متنی

اَعملُهُم فَلا نُقيمُ لَهُم يَومَ القِيمَةِ وَزنا).[1] البته خداوند براي سنجش گناهان و تعيين دركات كافران حساب و ميزاني قرار مي‌دهد؛ ولي براي كارهاي نيك و تشخيص درجاتشان، ترازويي اقامه نمي‌فرمايد، چون يا اصلاً كار نيكي نداشته‌اند يا اگر داشته‌اند فقط براي دنيا بوده است نه آخرت، از اين رو به سبب كفرشان به حبط اعمال گرفتار شده‌اند.

حاصل اينكه، ترازو تنها براي دو گروه وضع مي‌شود:

1. براي كساني كه اعمال زشت و زيبا دارند: (وءاخَرونَ اعتَرَفوا بِذُنوبِهِم خَلَطوا عَمَلًا صلِحًا وءاخَرَ سَيِّئا)[2] تا بهشتي يا اهل دوزخ بودن آنها روشن شود.

2. براي اهل تقوا و بهشتيان تا درجاتشان در بهشت مشخص گردد، بنابراين اگر در قرآن كريم آمده است كه در قيامت ترازوها را نصب مي‌كنيم و هركس به اندازه «مثقال ذره» يا پَرِ اِسپندي كار خير داشته باشد، از نظر دور نمي‌داريم و حساب مي‌كنيم: (ونَضَعُ المَوزينَ القِسطَ لِيَومِ القِيمَةِ فَلاتُظلَمُ نَفسٌ شي‏ءاً واِن كانَ مِثقالَ حَبَّةٍ مِن خَردَلٍ اَتَينا بِها وكَفي بِنا حسِبين)[3] ناظر به مسلمانان و مؤمنان است، وگرنه كافران اعمالشان پوچ و بي‌وزن است و نياز به توزين ندارند، مگر براي تشخيص دركات اعمال بدشان.

چگونگي حسابرسي خدا

عنوان (سَريعُ الحِساب) مانند «حسيب» از اسماي حسناي خداوند است.[4]

[1] ـ سوره كهف، آيه 105.

[2] ـ سوره توبه، آيه 102.

[3] ـ سوره انبياء، آيه 47.

[4] ـ سوره نساء، آيه 6.