راز لحن تهديدآميز آيه
لحن تهديد آميز اين آيه در هيچ يك از آيات گذشته نيست: (واتَّقوا اللّهَ واعلَموا اَنَّ اللّهَ شَديدُ العِقاب). دستور به تقوا، آوردن نام «الله» و فرمان آگاهي و هشياري به شدت عقاب، ذكر دوباره نام «الله» همراه با تأكيد، به جاي آوردن ضمير، از اوج تهديد حكايت دارد.چنين تهديدي هر متفكري را به رازدار بودن آن سوق ميدهد. راز اين لحن تهديدآميز حادثهاي است كه دربردارندهنكار و استنكار و استكبار عدهاي نسبت به حكم حج تمتع است و خداوند با اين شدتِ لحن، از باطن استنكاري آن رخداد تاريخي پرده برميدارد. تكرار «الله» و آوردن اسم ظاهر به جاي ضمير و تعبير (شَديدُ العِقاب) ميرساند كه خطرِ درخور توجهي در راه است و آن انكار حج تمتع از ناحيه برخي از خلفا و صحابه است.برپايه روايات اهلبيت(عليهمالسلام) و شهادت تاريخ، اصل حج به صورت حج قِران و افراد در ميان مردم جاهلي رواج داشت و آنان هر يك از حج و عمره را عبادتي مستقل ميدانستند؛ ولي عبادتي كه حج و عمره آن به هم آميخته باشد (حج تمتع) در جاهليت نبود، بلكه حج تمتع از بركات اسلام است.[1] وقتي پيامبر اكرم(صلّي الله عليه و آله و سلّم) تشريع حج تمتع را از طرف خدا اعلام كرد، عدهاي در ظاهر آن را دور از حقيقت ميشمردند و در درون خود آن را انكار ميكردند. آنان وقتي به قدرت رسيدند صريحاً از اين حكم الهي نهي كردند و گفتند: دو متعه در زمان پيامبر اكرم(صلّي الله عليه و آله و سلّم) حلال بود و ما آن دو را تحريم و عاملان آنها را عقاب[1] ـ ر.ك: جواهر الكلام، ج18، ص50 ـ 53.