ياد خدا در قرآن، هم به «كثرت» و زيادي وصف شده است: (اذكُرُوا اللّهَ ذِكرًا كَثيرا)[2] هم به (شدّت): «فَاذكُروا اللّهَ كَذِكرِكُم ءاباءَكُم اَو اَشَدَّ ذِكرا». شدت ياد خدا يعني با حضور قلب بيشتر به ياد خدا بودن. وصفِ يادِ حق به «كثرت»، ناظر به كميّت زماني است، تا انسان لحظهاي از ياد خدا غافل[1] ـ جامع البيان، مج2، ج2، ص394. [2] ـ سوره احزاب، آيه 41.