خداوند پس از بيان وجوب اتمام حجّ و عمره در آيه قبل، در اين آيه آغاز و پايان زماني حج را به طور كلي تعيين ميفرمايد: (الحَجُّ اَشهُرٌ مَعلومت). حج در همان ماههاي مخصوص است كه از حضرت ابراهيم خليل مانده است[1] ـ مفردات، ص189 ـ 190، «ج د ل». [2] ـ لسان العرب، ج3، ص198، «زَ وْ د» و ص199، «زَيد». [3] ـ مفردات، ص385 ـ 386، «ز ا د». [4] ـ ج3، ص199.