زمان و مكان هدي - برگزیده ای از تسنیم نسخه متنی

زمان و مكان هدي

اين آيه تنها به اصل اينكه قرباني زمان و مكان دارد اشاره مي‌كند: (حَتّي يَبلُغَ الهَدي مَحِلَّه)[1]؛ ولي روايات اهل‏بيت(عليهم‌السلام) زمان و مكان هدي را دقيقاً بيان مي‌كنند كه اهداي قرباني در روز دهم ذيحجه و مكان آن منا يا مكه است.[2] افراد محصور يا مصدود، قرباني عمره را بايد به مكه بفرستند تا در آنجا قرباني شود؛ ولي قرباني حج را بايد به منا برسانند و اگر از فرستادن ممنوع شدند بايد در همان مكانِ صدّ يا حصر قرباني كنند؛ مانند پيامبر اكرم(صلّي الله عليه و آله و سلّم) كه در جريان حديبيه چون از قرارداد صلح فراغت يافت همانجا قرباني كرد و سر تراشيد و از احرام خارج شد و اصحاب نيز چنين كردند.[3]

قرباني كفارات احرام نيز چنانچه درباره محرمات احرام عمره باشد، بايد در مكه و اگر مربوط به محرمات احرام حج باشد، در منا ذبح شود.[4]

سر تراشيدن اضطراري

چنانچه محرم بيماري يا زخمي در سر دارد كه بدون تراشيدن موي سر درمان نمي‌شود يا موي سرش حامل ميكروبي است كه او را آزار مي‌دهد، مي‌تواند موي سر را بتراشد؛ ولي بايد كفاره آن را كه روزه يا صدقه يا قرباني است بپردازد: (فَمَن كانَ مِنكُم مَريضًا اَو بِهِ اَذي مِن رَأسِهِ فَفِديَةٌ مِن صِيامٍ اَو صَدَقَةٍ اَو

[1] ـ منظور از «يبلغ الهدي» سر بريدن قرباني است نه صِرف رسيدن هدي به آن محل؛ يعني «حتي يذبح الهدي في محله».

[2] ـ وسائل الشيعه، ج11، ص258.

[3] ـ السيرة النبويه، ابن هشام، ج3، ص333.

[4] ـ فقه القرآن، راوندي، ج1، ص295؛ كنز العرفان، ج1، ص325.