حج از زمان حضرت ابراهيم(عليهالسلام) تا كنون عبادتي مهم به شمار ميآيد، به گونهاي كه گاه به احترام حج، و اينكه در هر سال يك حج انجام ميشود از يك سال با عنوان «حِجّه» ياد ميشود، چنان كه در قرارداد حضرت موسي و شعيب(عليهماالسلام) از «ثماني سنين»، يعني هشت سال، به (ثَمنِي حِجَج) تعبير[1] ـ كنز العمال، ج16، ص521؛ السنن الكبري، ج10، ص490. [2] ـ سوره احزاب، آيات 32 ـ 33. [3] ـ ر.ك: كتاب نقش عايشه در تاريخ اسلام. [4] ـ مناقب آل ابي طالب، ج4، ص44.