مراد از «حسنه» - برگزیده ای از تسنیم نسخه متنی
موجبه كلي فرمود كه هركس به هر اندازه براي آخرت تلاش كند، نتيجه مي‌گيرد: (ومَن اَرادَ الاءاخِرَةَ وسَعي لَها سَعيَها وهُوَ مُؤمِنٌ فَاُولئِكَ كانَ سَعيُهُم مَشكورا).[1] بر پايه محتواي اين آيه، اولاً براي رسيدن به پاداش اخروي افزون برحسن فعلي بايد حسن فاعلي نيز داشت؛ يعني هم بايد تلاش صحيح كرد و هم بايد مؤمن بود: (وسَعي لَها سَعيَها وهُوَ مُؤمِن). ثانياً هركس به اندازه تلاش خود بهره اخروي مي‌برد، پس تلاش بيشتر با بهره بيشتر همراه است. البته همه بهره‌ها به كار و تلاش وابسته نيست، چون تفضّل الهي بحث جدايي دارد.
خداي سبحان بعد از اين گروهبندي بيان فرمود كه وسيله دستيابي به مقصدِ خاص را براي هر دو گروه آماده مي‌سازد: (كُلًّا نُمِدُّ هؤُلاءِ وهؤُلاءِ مِن عَطاءِ رَبِّكَ وما كانَ عَطاءُ رَبِّكَ مَحظورا).[2]
تذكّر: فرق خلاق و نصيب: (... ما لَهُ فِي الاءاخِرَةِ مِن خَلق)[3]، (اُولئِكَ لَهُم نَصيبٌ مِمّا كَسَبوا)[4] در اين است كه خلاق فضيلتي است كه بر اثر خُلق نيك به دست مي‌آيد[5]؛ امّا نصيب اعم از فضيلت و رذيلت است.[6]
مراد از «حسنه»
«حسنه» در اين آيه به طور مطلق آمده است، پس به معناي هرگونه خير
لطفا منتظر باشید ...
