بر تعيين ماههايي مشخص به نام ظرف زماني حج، دو اشكال شده است:1. حجّ مناسك مخصوصي است كه در قسمتي از اين سه ماه انجام مي‌گيرد نه در سراسر آن؛ يعني مظروف (اعمال و مناسك) با اين ظرف زماني منطبق نيست و همه ظرف را فرا نمي‌گيرد؛ برخلاف روزهماه مبارك رمضان كه ظرف با مظروف مطابق است و مظروف همه ظرف را فرا مي‌گيرد.پاسخ: اين‌گونه تعبيرها مطابق محاوره است و در عرف اگر فعلي در گوشه‌اي از زمان انجام گيرد، به سراسر آن نسبت مي‌دهند؛ گفته مي‌شود كه فلان شخص را در فلان روز ديدم، حال آنكه ملاقات با او در ساعتي خاصّ از روز بوده است نه در سراسر آن. از اين وسيع‌تر، گاهي گفته مي‌شود فلان شخص را در فلان سال ديدم، حال آنكه زيارت او در روز و ساعتي معين بوده است.2. همه اين سه ماه، ظرف مناسك حجّ نيست، بلكه مناسك حجّ بايد در زمانهايي معين انجام گيرد، پس چگونه زمان برگزاري حجّ را اين سه ماه مي‌دانند؟ به ديگر سخن، هر يك از مناسك حجّ را در هر جزئي از اجزاي ماههاي سه‌گانه نمي‌توان انجام داد، زيرا هر يك وقت مشخصي دارد؛ مثلاً وقت عمره تمتع و احرام حج تا قبل از ظهر روز عرفه است و بعد از آن، وقتِ وقوف در عرفات است؛ همچنين اعمال منا (رمي، قرباني و تراشيدن سر) در روز عيد قربان انجام مي‌گيرد و نبايد عمداً تا پايان ذيحجّه به تأخير افتد.پاسخ: آيه مورد بحث، حاوي ادبيات رايجي است كه در موارد ديگر هم به كار مي‌رود؛ مانند تعبير از نمازي كه در ظهر روز جمعه اقامه مي‌شود، به
لطفا منتظر باشید ...
