برگزیده ای از تسنیم نسخه متنی

اتَّقي) دو احتمال داده‌اند:

1. تخيير فقهي[1]: مُحْرِمي كه از امور جنسي و شكار كردن پرهيز داشته باشد، مي‌تواند در نَفْر عجله كند و روز دوم (روز دوازدهم) از منا به مكه كوچ كند و نيز مي‌تواند نَفْر را تأخير بيندازد و روز سوم (روز سيزدهم) به مكه برود و در هر دو صورت، گناهي بر او نيست: (فَمَن تَعَجَّلَ في يَومَينِ فَلا اِثمَ عَلَيهِ ومَن تَاَخَّرَ فَلا اِثمَ عَلَيهِ لِمَنِ اتَّقي)؛ ولي در صورت ابتلا به زن يا شكار، بايد روز دوازدهم را در منا بماند و شب سيزدهم در آنجا بيتوته كند و صبح آن روز جمرات سه‏گانه را رمي كند، آن‌گاه روز سيزدهم از منا به مكه كوچ كند.

احتمال تخيير، در صورت پرهيز از زن و شكار، با روايتي كه جمله (لِمَنِ اتَّقي) را به «اِتقي الصيد» تفسير كرده[2] هماهنگ است، بر اين اساس، تخيير فقهي (كوچ اختياري در روز دوازدهم يا سيزدهم)، ويژه مُحرمي است كه در ايام احرام از اين‏دو پرهيز داشته باشد.

2. نفي جنس گناه: يعني آمرزش گناهان اهل تقوا پس از اتمام كامل اعمال حج.[3] براساس اين احتمال، كساني كه از همه محرمات پرهيز كرده و اهل تقوايند، خواه در كوچ كردن عجله كنند و روز دوم به مكه روند يا عجله نكنند و روز سوم بروند، گناهانشان آمرزيده است: (فَلا اِثمَ عَلَيهِ لِمَنِ اتَّقي)، چون اگر كسي پرهيزگار بود و تقوا ملكه او شد حج مقبول و سعي مشكور او اين

[1] ـ التبيان، ج2، ص176؛ جامع البيان، مج2، ج2، ص406 415؛ مجمع البيان، ج21، ص532؛ مسالك الافهام، كاظمي، ج2، ص224.

[2] ـ تهذيب الاحكام، ج5، ص273؛ تفسير العياشي، ج 1، ص 99.

[3] ـ بيشتر مفسران بر اين نظرند. ر.ك: التبيان، ج2، ص176؛ جامع البيان، مج2، ج2، ص406 415؛ مجمع البيان، ج1 2، ص532؛ الميزان، ج2، ص82.