برگزیده ای از تسنیم نسخه متنی

فرمود: تو هرگز به اين حكم ايمان نمي‌آوري. اين بيان، نشانِ نفاق دروني مخاطب و علم غيب پيامبر اكرم(صلّي الله عليه و آله و سلّم) است. سپس سراقة بن‏مالك برخاست و گفت: يا رسول الله(صلّي الله عليه و آله و سلّم)! امروز دينمان را فرا گرفتيم، مانند كسي كه از مادر زاييده شده است، آن‏گاه عرض كرد: آيا اين دستور براي امسال است يا هميشگي است؟ پيامبر اكرم(صلّي الله عليه و آله و سلّم) فرمودند: همگاني و هميشگي است. سپس انگشتان دستها را در هم فرو بردند و فرمودند: عمره را (به دستور خدا) در حج داخل كردم تا قيامت؛ يعني تشريع حج تمتع را اعلام كردم.[1]

اين استبعاد زمينه‏بدعتگذاري خليفه دوم را در دوران خلافتش فراهم كرد، تا جايي كه با صراحت گفت: دو متعه در زمان پيامبر اكرم(صلّي الله عليه و آله و سلّم) بود و من آن دو را حرام و مرتكب آن را عقاب مي‌كنم: يكي متعه‏نساء (ازدواج موقّت) و ديگري متعه‏حج (حج تمتع)[2] ، با اينكه برخي از صحابه فرزند متعه‌اند[3] و نيز پيامبر اعظم(صلّي الله عليه و آله و سلّم) و بسياري از صحابه حج تمتع به‌جا آورده‌اند.

لازم است عنايت شود كه حج تمتع به زمان حيات رسول اكرم(صلّي الله عليه و آله و سلّم) مختص نبود و هرگز نسخ هم نشد، از اين‏رو بسياري از علما و فقهاي اهل سنت تحريم عمره را ناروا دانسته‌اند و به آن عمل نكرده‌اند.[4]

اين مطلب (بدعتگذاري خليفه دوم) نزد شيعيان و اهل تسنن مسلّم

[1] ـ علل الشرايع، مج1 ـ 2، ج2، ص118؛ تفسير نور الثقلين، ج1، ص186؛ وسائل الشيعه، ج11، ص213 ـ 215.

[2] ـ الغدير، ج6، ص210، به نقل از السنن الكبري، ج10، ص490. علامه اميني در پايان حدود 40 حديث را به اين مضمون مي‌داند (الغدير، ج6، ص2).

[3] ـ الميزان، ج 2، ص297؛ الغدير، ج 6، ص206 به بعد.

[4] ـ ر.ك: تفسير التحرير و التنوير، ج2، ص223.