برگزیده ای از تسنیم نسخه متنی

ج. همراهان پيامبر(صلّي الله عليه و آله و سلّم) همان‏طور كه مرسوم بود، هنگام احرام همگي قصد به جا آوردن حج اِفراد داشتند؛ نه قصد عمره مفرده و نه قصد عمره و حج تمتع، زيرا آنان تا آن زمان حج تمتع را نمي‌دانستند، بلكه در مكه به دستور وحي الهي به حج تمتع عدول كردند.

د. مهم‏ترين نكته اين است كه پيامبر اكرم(صلّي الله عليه و آله و سلّم) چه حجّي به‏جا آوردند. عده‌اي گفته‌اند: حج قِران؛ ولي طبق شواهد روايي، پيامبر اكرم(صلّي الله عليه و آله و سلّم) حج تمتع به‏جا آوردند. برخي، از حديثِ «لَو اسْتَقْبلتُ مِنْ أمري ما اسْتَدبَرْتُ لما سقتُ الهدي[1]: اگر در آينده حج انجام دهم قرباني به همراه نمي‌آورم»، چنين برداشت كرده‌اند كه حج آن حضرت تمتع نبوده است.[2]

هـ . آن حضرت(صلّي الله عليه و آله و سلّم) علت عدم خروج خود را از احرام، همراه داشتن قرباني ذكر مي‌كنند و سپس به اين آيه شريفه استشهاد مي‌فرمايند: (ولاتَحلِقوا رُءوسَكُم حَتّي يَبلُغَ الهَدي مَحِلَّه).

استاد علامه طباطبايي در اين باره مي‌فرمايد: پيامبر اكرم(صلّي الله عليه و آله و سلّم) همراه خود قرباني داشتند؛ ولي چون اهل مكه نبودند، حجشان تمتع بوده و تنها مأمور بودند تا زماني كه قرباني را به محل خودش نرسانده‌اند، سر را نتراشند و ظاهراً منظور از عدم احلال در روايت، همان نتراشيدن سر است[3]، بنابراين، روايات اهل تسنن و شيعه صراحت دارد كه پيامبر اكرم(صلّي الله عليه و آله و سلّم) حج تمتع انجام دادند، حال آنكه ايشان پس از هجرت تنها يك حج گزاردند و آن حجةالوداع بود، پس حضرت در حجة الوداع به حج تمتع عدول كرده‌اند.

[1] ـ بحار الانوار، ج30، ص632.

[2] ـ الحدائق الناضره، ج14، ص312.

[3] ـ الميزان، ج2، ص91.