لطفا منتظر باشید ...
مورد دهم: اتفاق بر بيعت كردن با او بين ركن و مقام
از جمله موارد اتفاقى بين امت اسلامى در قضيه مهدويت، اتفاق بر اين نكته است كه با حضرت هنگام ظهورش بين ركن و مقام بيعت خواهد شد. اينك به بعضى از روايات اين باب اشاره مى كنيم:1. مقدسى شافعى به سند خود از حذيفة بن يمان روايت كرده كه پيامبر(صلى الله عليه وآله) در مورد حضرت مهدى(عليه السلام) فرمود:«يبايع له الناس بين الركن و المقام، يرد الله به الدين و يفتح له فتوح، فلا يبقى على وجه الأرض إلاّ من يقول: لا اله الا الله;(3) مردم با اين ركن و مقامبيعت مى كنند. خداوند به سبب او دين را به جايگاه اصلى خود بر مى گرداند و براى او فتوحاتى انجام خواهد داد. بر روى زمين كسى باقى نمى ماند مگر آنكه قائل به لا اله الا الله است.»2. پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) در حديثى فرمود:«... والله يا بنى هلال مهدى هذه الأمّة الذى يملأ الارض قسطاً و عدلاً كما
[1 . كمال الدين، ج 1، ص 317، حديث 1.
2 . همان، ج 1، ص 52، باب 6، حديث 15.
3 . عقد الدرر، ص 222، باب 9;فرائد الفكر، ص 9، باب 4.
]
ملئت ظلماً و جوراً و الله إنّى لأعرف جميع من يبايعه بين الركن و المقام و أعرف أسماء الجميع و قبائلهم;(1) به خدا سوگند، اى فرزندان هلال، مهدى اينامت كسى است كه زمين را پر از عدل و داد خواهد كرد، آن گونه كه پر از ظلم و جور شده است. به خدا سوگند، تمام كسانى را كه با او بين ركن و مقام بيعت مى كنند مى شناسم و نامهاى تمام آنها و قبايل آنها را مى دانم.»
مورد يازدهم: اتفاق بر اينكه عالم را پر از عدل و داد مى كند
احاديث بسيار در متون اسلامى شيعى و سنى بر اين امر اتفاق دارند كه امام زمان، حضرت مهدى(عليه السلام)، بعد از ظهور خود زمين را پر از عدل و داد خواهد كرد، همان گونه كه پر از ظلم و جور شده است اينك به برخى از اين روايات اشاره مى كنيم:1. ابوسعيد خدرى از رسول خدا روايت كرده كه فرمود: «لا تقوم الساعة حتى تملىء الأرض ظلماً و عدواناً. قال: ثم يخرج رجل من عترتى أو من أهل بيتى يملأها قسطاً و عدلاً كما ملئت ظلماً و عدواناً;(2) قيامت بر پا نمى شود تا اين كه زمين پر از ظلم و ستم گردد. سپس فرمود آن گاه شخصى از عترتم يا از اهل بيتم [ترديد از راوى است ]خروج كرده، زمين را از داد و عدل پر خواهد كرد، همان گونه كه ظلم و ستم پر شده است.»2. مجلسى(رحمه الله) در بحار الانوار از پيامبر اكرم نقل كرده كه فرمود: «لتملأنّ الأرض ظلماً و عدواناً، ثمّ ليخرجنّ من أهل بيتى أوقال من عترتى، من يملأها قسطا و عدلاً كما ملئت ظلماً و عدواناً;(3) به راستى زمين پر از ظلم و جور خواهد شد، آن گاه شخصى از اهل بيتم ـ يا فرمود: از عترتم ـ خروج مى كند; كسى كه زمين را پر از عدل و داد خواهد كرد، آن گونه كه پر از ظلم و جور شده باشد.»
[1 . كتاب سليم بن قيس، ص 103، غيبت نعمانى، ص 81، باب 4، حديث 10،اثبات الهداة، ج 1، ص 512، باب 9.
2 . مسند احمد، ج 3، ص 36; مستدرك حاكم، ج 4، ص 557; صحيح ابن حبّان، ج 8، ص 290.
3 . بحار الانوار، ج 51، ص 82، باب 1، حديث 22.
]
3. ابوداود به سند خود از امام على(عليه السلام) نقل كرده كه رسول خدا فرمود: «لو لم يبق من الدهر إلاّ يوم لبعث الله رجلاً من أهل بيتى يملأها عدلاً كما ملئت جوراً;(1) اگر از عمر زمين بيش از يك روز باقى نمانده باشد خداوند مردى از اهل بيتم برمى انگيزاند تا زمين را پر از عدل كند، آن گونه كه پر از جور شده است.»
4. شيخ طوسى(رحمه الله) در حديثى طولانى، به سند خود از امام صادق(عليه السلام) روايت كرده كه فرمود: «يظهر صاحبنا و هو من صلب هذا ـ و اومأ بيده إلى موسى بن جعفر(عليه السلام) ـ و يملأها عدلاً، كما ملئت جوراً و ظلماً;(2) صاحب ما ظهور مى كند، در حالى كه از نسل اين شخص است ـ حضرت(عليه السلام) با دست مبارك خود به حضرت موسى بن جعفر(عليه السلام) اشاره كرد ـ آن گاه زمين را پر از عدل و داد مى كند، همان گونه كه پر از جور و ظلم شده باشد.»
مورد دوازدهم: اتفاق بر توسعه اقتصادى در عصر ظهور
با مراجعه به روايات فريقين در مى يابيم كه در عصر ظهور امام زمان(عليه السلام)، توسعه و رفاه اقتصادى مطلوبى ايجاد خواهد شد; به حدى كه بشر مانند آن را در طول تاريخ كره زمين به خود نديده است. و اين به بركت حكومت عدل توحيدى امام زمان(عليه السلام)است. از اين روايات استفاده مى شود كه گناه موجب فقر و فلاكت و در مقابل، عدالت و رستگارى و اطاعت از دستورهاى خدا و پياده كردن فرمانهاى الهى در روى زمين و دعاى حضرت و حضور حجت خدا در ميان مردم، سبب وسعت بركت در روى زمين خواهد شد. اكنون به برخى از روايات اشاره مى كنيم:1. ابوسعيد خدرى از رسول خدا نقل كرده كه فرمود: «تنعم أمّتى فى زمن المهدى نعمة لم ينعموا مثلها قء ترسل السماء عليهم مدراراً، و لا تدع الأرض شيئاً من النبات إلاّ أخرجته و المال كدوس. يقوم الرجل فيقول: يا مهدى أعطنى و فيقول خذ;(3) امتم در
[1 . سنن ابى داوود، ج 4، ص 107; مسند احمد، ج 1، ص 99، مصنف ابن ابى شيبه، باب 321.
2 . غيبت طوسى(رحمه الله)، ص 28; اثبات الهداة، ج 3، ص 241، باب 24.
3 . عقد الدرر، ص 144 ـ 145، باب 7، القول المختصر، ص 5، باب 1، حديث 10، الاذاعة، ص 125; بحارالانوار، ج 51، ص 83; كشف الغمه، ج 3، ص 263.
]
زمان ظهور مهدى متنعم به نعمتى مى شوند كه هرگز از مانند آن برخوردار نبودند. آسمان براى آنها آب فراوان خواهد فرستاد و زمين از هيچ گياهى براى آنان فروگذار نخواهد كرد، اموال متراكم مى شود. [مثلاً] شخصى بر مى خيزد و به آن حضرت عرض مى كند: اى مهدى، به من عنايت كن. حضرت(عليه السلام) نيز به او مى فرمايد: بگير.»
2. جابر بن عبدالله انصارى از رسول خدا(صلى الله عليه وآله) نقل مى كند كه فرمود: «يخرج فى آخرالزمان خليفة، يعطى المال بغير عدد;(1) در آخرالزمان خليفه اى خروج خواهد كرد كه بدون شمارش به مردم مال عطا مى كند.»
3. بخارى به سند خود از ابى موسى نقل مى كند كه پيامبر(صلى الله عليه وآله) فرمود: «ليأتينّ على الناس زمان يطوف الرجل فيه بالصدقة من الذهب، ثمّ لا يجد أحداً ياخذها;(2) به طور حتم بر مردم زمانى خواهد آمد كه شخصى مالدار صدقه اى از طلا را به دست گرفته، بين مردم مى گردد تا مستحقى را پيدا كند و به او بدهد، ولى كسى را پيدا نمى كند كه صدقه را از او بگيرد.»
4. مسلم به سند خود از ابى هريره نقل مى كند كه رسول خدا(صلى الله عليه وآله) فرمود: «والله لينزلنّ ابن مريم... ليدعون إلى المال فلا يقبله أحد;(3) به خدا سوگند كه فرزند مريم از آسمان پايين آمده...، مردم به مال دعوت مى شوند، ولى هيچ كس آن را قبول نمى كند.»
5. شيخ صدوق به سند خود از مفضل بن عمر نقل كرده است: از امام صادق(عليه السلام)شنيدم كه مى فرمود:«انّ قائمنا اذا قام أشرقت الأرض بنور ربّها... و تظهر الأرض كنوزها حتى يراها الناس على وجهها و يطلب الرجل منكم من يصله بماله و يأخذ منه زكاته، فلا يجد أحداً يقبل منه ذلك، استغنى الناس بما رزقهم الله
[1 . صحيح مسلم، ج 4، ص 4322، باب 18، حديث 2913; بحارالانوار، ج 28، ص18، باب 1، حديث 25.
2 . صحيح بخارى، ج 2، ص 114; صحيح مسلم، ج 3، ص 84، كنز العمال، ج 14، ص 222، ح 38483.
3 . صحيح مسلم، ج 1، ص 94.
]
من فضله;(1) به راستى قائم ما قيام كند، زمين به نور پروردگارش نور افشانخواهد شد... و زمين گنجهاى خود را ظاهر كرده مردم آنها را بر روى آن خواهند ديد. شخصى از شما دنبال كسى مى گردد كه به او صله كرده، زكات مالش را از او بپذيرد، ولى هيچ كس را نمى يابد كه آن مال را از او قبول كند; زيرا خداوند متعال مردم را به آنچه به آنها روزى داده بى نياز كرده است.»
مهدويت و مؤلفان فريقين
بسيارى از علماى شيعه و سنى به طور مستقل درباره قضيّه مهدويت، در گذشته و حال، تأليفاتى گرانسنگ از خود به جاى گذاشته اند كه در اين مقاله به نام برخى از آنها اشاره مى كنيم:الف ـ تأليفات اهل سنت
1. عباد بن يعقوب رواجنى، متوفاى 250ق، صاحب كتاب أخبار المهدى.
2. أبوبكر بن أبى خيثمه، متوفاى 279ق. سهيلى مى گويد: احاديث وارد در امر مهدى(عليه السلام) بسيار است و أبوبكر بن أبى خيثمه آن را در كتابى جمع نموده است.
3. أبوالحسين أحمد بن جعفر منادى متوفاى 336ق. ابن حجر در شرح احاديث دوازده خليفه، به نقل از كتاب كشف المشكل مى گويد: «ابن المنادى اين مطلب را در كتابى كه درباره حضرت مهدى نوشته، آورده است.»
4. أبونعيم أحمد بن عبدالله اصفهانى، (متوفاى 430ق)، صاحب كتاب گرانسنگ المهدى.
[1 . كمال الدين، ص 330، ح16.
(2)2 . المهدى المنتظر فى الاحاديث الصحيحة، دكتر بستوى، ص 30.
(3)3 . الروض الأنف، سهيلى، ج 1، ص 60.
(4)4 . فتح البارى، ج 13، ص 312.
(5)5 . المهدى المنتظر، بستوى، ص 127.
]
5. محمد بن يوسف گنجى شافعى، متوفاى 658ق، صاحب كتاب البيان بأخبار صاحب الزمان.
6. يوسف بن يحيى سلمى شافعى، متوفاى ق 685، صاحب كتاب عقد الدرر فى أخبار المهدى المنتظر.
7. ابن قيم جوزيه، (متوفاى 751ق) صاحب كتاب المهدى.
8. ابن كثير قرشى، (متوفاى 774ق)، صاحب كتاب مستقل در احاديث حضرت مهدى(عليه السلام).
9. شمس الدين محمد بن عبدالرحيم سخاوى، (متوفاى 902ق)، صاحب كتاب ارتقاء الغرف.
10. جلال الدين سيوطى، (متوفاى 911ق) صاحب كتاب العرف الوردى من أخبار المهدي.
11. ابن كمال پاشا حنفى، (متوفاى 940ق)، صاحب كتاب تلخيص البيان فى علامات مهدى آخر الزمان.
