بانوي گيلاس و گندم - گندم و گیلاس نسخه متنی

بانوي گيلاس و گندم

بانوي رنگ ها

از ديدار آبي ها

چه مي آورد

جز لبخندي

که برکه ريگ
قرمزي است

و دنداني

که تلالو مرواريدهاي
نبسته

به آينه تقديم مي کند

سبز رفته و گلگون
برمي گردد

از ميانه گيلاس ها

با گونه اي

و لکه سرخي

جگر چلانده گيلاسي

که ستاره را

به خسوفي دل انگيز
مي آرايد در برکه

بي نياز نماز
وحشت و طلسم هياهو

چه مي دهد به من
اين جان زيباي گندمي؟

شيهه ظريفي از
خنده

که مادياني

از دشت هاي خاطره

روانه مي کند به
امروز و مي آرايدش به رويا

در فردا

بانوي رنگ ها

گيلاس ها

جگر چلانده مرا
ارمغانت کرده اند

و تو

سيب دلم را که
گاز بزني

شعري از آن بر
مي آيد

که زخمي لذيذ و آهي
رنگين است

بانوي گندمي

از ميان گندم ها

چه مي آورد

جز وسوسه گناه ؟