توضیح المسائل نسخه متنی

وبركاتك وعفوك) ودر وقت مسح پا بخواند: (اللهم ثبتنى على الصراط يوم تزل فيه الاقدام واجعل سعيى في مايرضيك عنى يا ذا الجلال والاكرام).

[ 48 ] شرايط وضو شرائط صحيح بودن وضو سيزده چيز است: شرط اول - آن كه آب وضو پاك باشد.

شرط دوم - آن كه مطلق باشد.

مسأله 267 - وضو با آب نجس وآب مضاف باطل است، اگر چه انسان نجس بودن يا مضاف بودن آن را نداند يا فراموش كرده باشد، واگر با آن وضو نمازى هم خوانده باشد، بايد آن نماز را دوباره با وضوى صحيح بخواند.

مسأله 268 - اگر غير از آب گل آلود ومضاف، آب ديگرى براى وضو ندارد، چنانچه وقت نماز تنگ است بايد تيمم كند، واگر وقت دارد بايد صبر كند تا آب صاف شود وضو بگيرد.

شرط سوم: آن كه آب وضو مباح باشد.

مسأله 269 - وضو با آب غصبى وبا آبى كه معلوم نيست صاحب آن راضى است يا نه، حرام وباطل است، ولى اگر سابقا راضى بوده وانسان نمى داند كه از رضايتش برگشته يا نه، وضو صحيح است، ونيز اگر آب وضو از صورت و دستها در جاى غصبى بريزد، وضوى او صحيح است.

مسأله 270 - وضو گرفتن از حوض مدرسه‌اى كه انسان نمى داند آن حوض را براى همه مردم وقف كرده‌اند يا براى محصلين همان مدرسه، در صورتى كه معمولا مردم از آب آن وضو بگيرند ووضو گرفتن مردم كاشف از اجازه عمومى باشد، اشكال ندارد.

مسأله 271 - كسى كه نمى خواهد در مسجدى نماز بخواند اگر نداند كه حوض آن را براى همه مردم وقف كرده‌اند يا براى كسانى كه در آن جا نماز مى خوانند، نمى تواند از حوض آن وضو بگيرد، ولى اگر معمولا كسانى هم كه [ 49 ] نمى خواهند درآ ن جا نماز بخوانند از حوض آن وضو مى گيرند ووضو گرفتن مردم كاشف از اجازه عمومى باشد، مى تواند از حوض آن وضو بگيرد.

مسأله 272 - وضو گرفتن از حوض تيمچه‌ها و مسافرخانه‌ها ومانند اينها براى كسانى كه ساكن آن جاها نيستند در صورتى صحيح است كه معمولا كسانى هم كه ساكن آن جاها نيستند با آب آنها وضو بگيرند ووضو گرفتن مردم كاشف از اجازه عمومى باشد.

مسأله 273 - وضو گرفتن در نهرهاى بزرگ اگر چه انسان نداند كه صاحب آن ها راضى است اشكال ندارد، ولى اگر صاحب آنها از وضو گرفتن نهى كند احتياط واجب آن است كه با آب آنها وضو نگيرند.

مسأله 274 - اگر فراموش كند آب غصبى است، وبا آن وضو بگيرد، وضو صحيح است.

شرط چهارم: آن كه ظرف آب وضو مباح باشد.

شرط پنجم: آن كه ظرف آب وضو طلا ونقره نباشد.

مسأله 275 - اگر آب وضو در ظرف غصبى است وغير از آن، آب ديگرى ندارد بايد تيمم كند وچنانچه با آن آب وضو بگيرد باطل است.

واگر آب مباح ديگرى دارد چنانچه در آن ظرف غصبى ، وضوى ارتماسى بگيرد ويا با آن ظرف، آب به صورت ودستها بريزد وضويش صحيح است، ولى اگر با كف دست، آب را از آن ظرف بردارد وبه صورت ودستها بريزد وضويش صحيح است.

اگر چه از جهت تصرف در ظرف غصبى ، فعل حرام مرتكب شده است، و وضوى او از ظرف طلا ونقره، به احتياط واجب مثل وضوى از ظرف غصبى است.

مسأله 276 - اگر در حوضى كه مثلا يك آجر يا يك سنگ آن غصبى است وضو بگيرد صحيح است.

مسأله 277 - اگر در صحن يكى از امامان يا امامزادگان كه سابقا قبرستان [ 50 ] بوده حوض يا نهرى بسازند، چنانچه انسان نداند كه زمين صحن را براى قبرستان وقف كرده‌اند وضو گرفتن در آن حوض ونهر اشكال ندارد.

شرط ششم: آن كه اعضاى وضو موقع شستن ومسح كردن، پاك باشد.

مسأله 278 - اگر پيش از تمام شدن وضو جايى را كه شسته يا مسح كرده نجس شود، وضوء صحيح است.

مسأله 279 - اگر غير از اعضاى وضو جايى از بدن نجس باشد، وضو صحيح است.

ولى اگر مخرج را از بول يا غائط تطهير نكرده باشد بهتر آن است كه اول آن را تطهير كند بعد وضو بگيرد.

مسأله 280 - اگر يكى از اعضاى وضو نجس باشد وبعد از وضو شك كند كه پيش از وضو آن جا را آب كشيده يا نه، چنانچه در موقع وضو ملتف پاك بودن ونجس بودن آن جا نبوده وضو باطل است، واگر مى داند ملتف بوده، يا شك دارد كه ملتف بود يا نه، وضو صحيح است.

ودر هر صورت جايى را كه نجس بوده بايد آب بكشد.

مسأله 281 - اگر در صورت يا دستها بريدگى يا زخمى است كه خون آن بند نمى آيد وآب براى آن ضرر ندارد، بايد در آب كر يا جارى فرو برد وقدرى فشار دهد كه خون بند بيايد، بعد به دستورى كه گفته شد وضوى ارتماسى بگيرد.

شرط هفتم: آن كه وقت براى وضو ونماز كافى باشد.

مسأله 282 - هر گاه وقت بقدرى تنگ باشد كه اگر وضو بگيرد تمام نماز يا مقدارى از آن بعد از وقت خوانده مى شود، بايد تيمم كند، ولى اگر براى وضو وتيمم يك اندازه وقت لازم است بايد وضو بگيرد.

مسأله 283 - كسى كه در تنگى وقت نماز بايد تيمم كند، اگر وضو بگيرد وضو صحيح است چه براى آن نماز وضو بگيرد يا براى كار ديگر.

شرط هشتم: آن كه به قصد قربت يعنى