توضیح المسائل نسخه متنی

روز مى رود بايد نماز را شكسته بخواند چه از اول قصد ماندن ده روز را داشته باشد يا نداشته باشد.

مسأله 1336 - كسى كه شغلش مسافرت است اگر شك كند كه در وطن [ 253 ] خود يا جاى ديگر ده روز مانده يا نه، بايد نماز را تمام بخواند.

مسأله 1337 - كسى كه در شهرها سياحت مى كند وبراى خود وطنى اختيار نكرده بايد نماز را تمام بخواند.

مسأله 1338 - كسى كه شغلش مسافرت نيست اگر مثلا در شهرى يا در دهى جنسى دارد كه براى حمل آن مسافرتهاى پى درپى مى كند، بايد نماز را شكسته بخواند.

مسأله 1339 - كسى كه از وطنش صرف نظر كرده ومى خواهد وطن ديگرى براى خود اختيار كند اگر شغلش مسافرت نباشد بايد در اين مسافرت نماز را شكسته بخواند.

شرط هشتم: آن كه به حد ترخص برسد يعنى از وطنش به‌قدرى دور شود كه ديوار شهر را نبيند وصداى اذان را هم نشنود ولى بايد در هوا غبار يا چيز ديگرى نباشد كه از ديدن ديوار وشنيدن اذان جلوگيرى كند، ولازم نيست به‌قدرى دور شود كه مناره ها وگنبدها را نبيند يا ديوارها هيچ پيدا نباشد بلكه همين قدر كه ديوار كاملا تشخيص داده نشود كافى است، وكسى كه از جائى كه قصد كرده ده روز در آنجا بماند به قصد هشت فرسخ خارج شود تا به حد ترخص نرسيده بنابر احتياط واجب بايد نماز را هم شكسته وهم تمام بخواند و حد ترخص در بلاد كبيره منطقه‌اى است كه منزل شخص در آن منطقه قرار دارد.

مسأله 1340 - كسى كه به سفر مى رود اگر به جائى برسد كه اذان را نشنود ولى ديوار شهر را ببيند يا ديوارها را نبيند ولى صداى اذان را بشنود چنانچه بخواهد در آنجا نماز بخواند بنا بر احتياط واجب بايد هم شكسته وهم تمام بخواند.

مسأله 1341 - مسافرى كه به وطنش برمى گردد وقتى ديوار وطن خود را ببيند وصداى آذان آنرا بشنود بايد نماز را تمام بخواند ولى مسافرى كه [ 254 ] مى خواهد ده روز در محلى بماند وقتى ديوار آنجا را ببيند وصداى اذانش را بشنود بنابر احتياط واجب بايد نماز را تأخير بيندازند تا به منزل برسد يا نماز را هم شكسته وهم تمام بخواند.

مسأله 1342 - هر گاه شهر در بلندى باشد كه از دور ديده شود يا بقدرى گود باشد كه اگر انسان كمى دور شود ديوار آنرا نبيند كسى كه از آن شهر مسافرت مى كند وقتى به اندازه‌اى دور شود كه اگر آن شهر در زمين هموار بود ديوارش از آنجا ديده نمى شد بايد نماز را شكسته بخواند ونيز اگر پستى وبلندى خانه‌ها بيشتر از معمول باشد بايد ملاحظه معمول را بنمايد.

مسأله 1343 - اگر از محلى مسافرت كند كه خانه وديوار ندارد وقتى به جائى برسد كه اگر آن محل ديوار داشت از آنجا ديده نمى شد بايد نماز را شكسته بخواند.

مسأله 1344 - اگر به قدرى دور شود كه نداند صدائى را كه مى شنود صداى اذان است يا صداى ديگر بايد نماز را شكسته بخواند ولى اگر بفهمد اذان مى گويند لكن كلمات آنرا تشخيص ندهد بايد نماز را تمام بخواند.

مسأله 1345 - اگر بقدرى دور شود كه اذان خانه‌هاى آخر شهر را نشنود ولى اذان شهر را كه معمولا در جاى بلند مى گويند بشنود بايد نماز را شكسته بخواند.

مسأله 1346 - اگر به جائى برسد كه اذان شهر را كه معمولا در جاى بلند مى گويند نشنود ولى اذانى را كه در جاى خيلى بلند مى گويند بشنود، بايد نماز را شكسته بخواند.

مسأله 1347 - اگر چشم يا گوش او يا صداى اذان غير معمولى باشد در محلى بايد نماز را شكسته بخواند كه چشم متوسط ديوار خانه‌ها را نبيند وگوش متوسط صداى اذان معمولى را نشنود. [ 255 ]

مسأله 1348 - اگر بخواهد در محلى نماز بخواند كه شك دارد به حد ترخص يعنى جائى كه اذان را نشنود وديوار را نبيند رسيده يا نه بايد نماز را تمام بخواند ودر موقع برگشتن اگر شك كند كه به حد ترخص رسيده يا نه بايد شكسته بخواند وچون در بعضى موارد اشكال پيدا مى كند يا آنجا نماز نخواند يا هم شكسته وهم تمام بخواند.

مسأله 1349 - مسافرى كه در سفر از وطن خود عبور مى كند وقتى به جائى برسد كه ديوار وطن خود را ببيند وصداى اذان آنرا بشنود بايد نماز را تمام بخواند.

مسأله 1350 - مسافرى كه در بين مسافرت به وطنش رسيده تا وقتى كه در آنجا هست بايد نماز را تمام بخواند ولى اگر بخواهد از آنجا هشت فرسخ برود يا چهار فرسخ برود وبرگردد وقتى به جائى برسد كه ديوار وطن او را نبيند و صداى اذان آنرا نشنود بايد نماز را شكسته بخواند.

مسأله 1351 - محلى را كه انسان براى اقامت وزندگى خود اختيار كرده وطن او است چه در آنجا به دنيا آمده باشد ووطن پدر ومادرش باشد يا خودش آنجا را براى زندگى اختيار كرده باشد به شرط آن كه قصد ماندن دائمى را در اين وطن اختيارى داشته باشد.

مسأله 1352 - اگر قصد دارد در محلى كه وطن اصليش نيست مدتى بماند وبعد به جاى ديگر برود آنجا وطن او حساب نمى شود.

مسأله 1353 -