لطفا منتظر باشید ...
تجليات اسمائى و غايت حركت وجودى و ايجادى
تجليات كه همان ظهورات است در لسان قرآن مجيد و روايات اهل عصمت و وحى كه در حقيقت مرتبه نازله قرآن وبه مثابت بدن آن
و قرآن اصل و روح آنها است
تعبير به يوم شده است . ([ كل يوم هو فى شأن]) . ( 1 )اين
تجليات و ظهورات
انفطار موجودات از ذات واجب تعالى و اشتقاق اين كلمات وجوديه از مصدرشان كه وجود
واجب است مى باشد
و همگى قائم به اويند به نحو قيام فعل به فاعل و معلول به علت و فرع به اصل
كما
يقال : انفطر النور من الشجر . اسماى الهى معرف صفات جمالى و جلالى ذات اقدس حق اند و اين اسماء به
اعتبار جامعيت
بعضى را بر بعضى فصل و مزيت و مرتبت است تا منتهى مى شوند به كلمه مباركه جلاله([
الله]) كه اسم اعظم و كعبه جميع اسماء است كه همه در حول او طائف اند
همچنين مظهر اسم اعظم و تجلى اتم
آن انسان كامل كعبه همه است و فردى از او شايسته تر نيست و در حقيقت اسم اعظم الهى است
آن مظهر اتم و
كعبه كل اسم اعظم الهى در زمان غيبت خاتم اولياء قائم آل محمد مهدى موعود([ حجه بن الحسن العسكرى])
صلوات الله عليهم اجمعين
1 سوره الرحمن
آيه 31 .
