امر اول در غيبت حضرت ادريس عليه السلام - انسان کامل از دیدگاه نهج البلاغه نسخه متنی

امر اول در غيبت حضرت ادريس عليه السلام

باب دوم([ كمال الدين]) در غيبت ادريس نبى صلوات الله عليه است . و حديث آن مروى از امام باقر علوم
النبيين عليه السلام است . غيبت و ظهور آن جناب مثل همه كارهاى الهى حيرت آور است . ادريس نبى به عبرى([
هر مس]) است و او را([ هر مس الهرامسه]) گويند . روايت در غيبت و ظهور آن حضرت حامل اسرارى بسيار لطيف است
چنانكه

تعبيرات صحف كريمه مشايخ اهل عرفان نيز درباره آن جناب بسيار شريف است
و كتب قصص انبياء و تذكره
حكماء و سير و تواريخ هم در اين باب حاوى مطالبى شگفت است .

در قرآن كريم آمده است . ([ واذكر فى الكتاب
ادريس انه كان صديقا نبيا و رفعناه مكانا عليا]) ([ ( 1 ) و اسمعيل و ادريس و ذا الكفل كل من الصابرين]) . ( 2
) و نيز در قرآن مجيد فرموده است : ([ و زكريا و يحيى و عيسى و الياس كل من الصالحين و اسمعيل و اليسع و
يونس و لوطا و كلا فضلنا على العالمين]) ( 3 )
([ و ان الياس لمن المرسلين
اذ قال لقومه ألا تتقون
أتدعون بعلا و تذرون أحسن الخالقين الله ربكم و رب آبائكم الاولين فكذبوه فانهم لمحضرون
الا عباد
الله المخلصين و تركنا عليه فى الاخرين سلام على الياسين
انا كذلك نجزى المحسنين
انه من عبادنا
المؤمنين]) . ( 4 )

غرض از نقل آيات فوق درباره ادريس الياس عليه السلام اين است كه در روايات عديده آمده
است كه الياس همان ادريس است . و برخى از اين روايات را عارف عبد الغنى نابلسى در شرح فص الياسى([ فصوص
الحكم]) شيخ اكبر محيى الدين عربى نقل كرده است و شيخ در فصوص الحكم فص چهارم را ادريسى قرار داده است
به اين عنوان([ فص حكمه قدوسيه فى كلمه ادريسيه])
و فص بيست و دوم آن را

1 سوره مريم
آيه 58 .

2 سوره
انبياء
آيه 86 .

3 سوره انعام
آيات 86 و 87 .

4 سوره الصافات
آيات 124
133 .