سخنى با ابن ابى الحديد
آن كه ابن ابى الحديد در بيان كلام امام ([ فانزلوهم بأحسن منازل القرآن ])گفته است([ انه أمر
المكلفين بأن يجروا العتره فى اجلالها و اعظامها و الانقياد لها و الطاعه لاوامرها مجرى القرآن])
ما در اين بيانش انكار نداريم كه بايد عترت را در اجلال و اعظام و انقياد
و طاعت اوامرشان به أحسن منازل قرآن جارى نمود
ولى كلام امام درباره عترت فوق اين بيان است
زيرا
جمله([ فأنزلوهم بأحسن منازل القرآن]) محفوف به جملى است كه دلالت دارند بر اين كه عترت عين أحسن
منازل قرآنند
و فاى آن فاى فصيحه است و سياق عبارت اين است كه عترت را صاحب و واجد اين منازل بدانيد
و بشناسيد چنانكه در خطبه يكصد و پنجاه و دوم نهج البلاغه فرمود : ([ فيهم كرائم القرآن و هم كنوز
الرحمن ]) اين كرائم قرآن همان احسن منازل قرآن است كه در آنان است .امام ([ فانزلوهم بأحسن منازل قرآن
]) را بر ([ كيف تعمهون و بينكم عتره نبيكم و هم ازمه الحق و اعلام الدين و السنه الصدق ]) متفرع فرمود
يعنى چون عترت پيغمبر شما در ميان شما ازمه حق و اعلام دين و السنه صدق اند آنان را در بهترين منازل
قرآن بدانيد و بنشانيد . اين همان است كه اهل تحقيق فرموده اند انسان كامل قرآن ناطق است يعنى صورت
كتبيه قرآن صورت كتبيه انسان كامل است
و صورت عينيه آن صورت عينيه انسان كامل است . و چون قرآن در
صور و منازلش معصوم از هرگونه خطا است كسانى كه احسن منازل قرآنند نيز معصوم اند
اين كلام نه فقط
مشعر به عصمت عترت است بلكه مبين آن است
و باب سى و پنجم كتاب حجت كافى در پيرامون اين عنوان است([ :
باب انه لم يجمع القرآن كله الا الائمه عليهم السلام و انهم يعلمون علمه كله])
علاوه اينكه حقائق و
معارف صادره از عترت نبى عليهمالسلام اصدق شاهدند كه عترت پيغمبر مبين