امر دوم واقعه حضرت خالد عليه السلام - انسان کامل از دیدگاه نهج البلاغه نسخه متنی

امر دوم واقعه حضرت خالد عليه السلام

مرحوم صدوق در اين باب به اسناد خود روايت كرده است عن معاويه بن عمار قال قال ابو عبدالله عليه
السلام : ([ بقى الناس بعد عيسى عليه السلام خمسين و مأتى سنه بلا حجه ظاهره ]) . و به اسناد ديگرش روايت
كرده است عن يعقوب بن شعيب عن أبى عبد الله عليه السلام قال : ([ كان بين عيسى و بين محمد صلى الله
عليهما و آله خمسمائه عام
منها مأتا و خمسون عاما ليس فيها نبى و لا عالم ظاهر قلت : فما كانوا ؟ قال :

كانوا متمسكين بدين عيسى عليه السلام . قلت : فما كانوا ؟ قال : كانوا مؤمنين : ثم قال عليه السلام : و
لا يكون الارض الا و فيها عالم]) . قيد ظاهر و ظاهره در اين دو روايت براى اين است كه هيچگاه زمين خالى
از حجت نيست هر چند ظاهر نباشد
چنانكه در آخر حديث دوم فرمود : ([ و لا تكون الارض الا و فيها عالم ]) و

حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام به كميل فرمود : ([ اللهم انك لا تخلى الارض من قائم بحجه اما ظاهر أو
خاف مغمور كيلا تبطل حججك و بيناتك ]) .

در بعد حديث كميل به تفصيل عنوان مى شود . و در دعاى چهل و هفتم
صحيفه سجاديه كه دعاى عرفه است
امام سيد الساجدين