امير عليه السلام در ميان خلق چنان بود كه معقول در ميان محسوس - انسان کامل از دیدگاه نهج البلاغه نسخه متنی

امير عليه السلام در ميان خلق چنان بود كه معقول در ميان محسوس

شيخ رئيس در رساله معراجيه گويد : مركز حكمت و فلك حقيقت و خزينه عقل اميرالمؤمنين عليه السلام در
ميان خلق آنچنان بود كه معقول در ميان محسوس . اين عترت كه امام الكل فى الكل و امام العالم و سر
الانبياء اجمعين و در ميان خلق مانند معقول در ميان محسوس اند احسن منازل قرآنند يعنى حكيم و تبيان
كل شى ء و و و و كه شمه اى از اوصاف انسان كامل را برشمرديم و در بعضى فى الجمله سخن گفته ايم . اگر كاسه
اى دهن آن بسوى زمين باشد و پشت آن به آسمان
باران كه ببارد قطره اى عائد آن نمى شود
قلب منكوس اين
چنين است و اگر مفتوح باشد و رو بسوى بالا
خداوند دهن باز را بى روزى نمى گذارد . فى الكافى باسناده
الى أبى حمزه الثمالى عن ابى جعفر عليه السلام قال([ : القلوب ثلاثه : قلب منكوس لايعى شيئا من الخير و
هو