معجزه خبر يا عملي است كه بدور از قوانين طبيعي و با هدف ايمان آوردن مردم يا تقويت عقيدة مؤمنين، از پيامبر يا امام صورت ميپذيرد. معجزه به اذن خدا انجام ميگيرد و جز در موارد نادري كه حقانيت و راستي ادعاي نبوت يا امامت فردي را اثبات كند تحقق نمييابد. از همين رو حجتهاي الهي براي اثبات صدق ادعاي خود به عملي دست ميزنند كه از توان عادي بشر خارج است و تنها خدا قادر است به دست فرستادة خود آن را عملي سازد.اعجاز مهمترين راه اثبات حقانيت انبياء و ائمه است كه همة اقشار جامعه با درجات فكري و معرفتي مختلفي كه دارند آن را ميپذيرند. راستي اگر معجزه نبود چگونه انبياء ميتوانستند مأموريت خود را با سرعت در بين همه تودههاي مردم عملي سازند؟ اگر فرستادگان الهي اعجاز نميكردند نه تنها راستي ادعاي آنها معلوم نميگرديد كه راه ادعاي نبوت و امامت براي فريبكاران شيادباز ميشد و در نتيجه راه حق و باطل در هالهاي از ابهام فرو ميرفت و بشريت از نيل به راه خدا باز ميماند و فساد و انحراف زمين را فرا ميگرفت. بنابراين معجزه از ضرورتهاي رسالت انبياء و ائمه است كه كاملاً رنگ الهي دارد و هرگونه شبههاي را از دلها پاك ميكند تا مردم با طيب خاطر ايمان آورند.معجزات انبياء و ائمه ـ عليهم السّلام ـ بخشي از معارف ديني ما را تشكيل ميدهند و ترديد يا انكار آنها، ترديد يا انكار قدرت الهي است كه به دست فرستادگانش اعجاز ميكند. خدائي كه قادر است جهان پر از اسرار و شگفتي را با همة گستردگي كه دارد از نيستي به هستي در آورد كه اگر كسي كمترين نشانهاي در ستارهها و كرات آسماني و نظم دقيق و حجم بزرگ و فاصله زيادي كه با يكديگر دارند داشته باشد، حيرت سراسر وجود او را فرا ميگيرد، همان خدا قادر است به عنوان مثال عصائي را اژدها كند يا حرارت را در مقطعي خاص از آتش بگيرد يا چشمهاي عدهاي را به صحنههائي از عالم برزخ بينا كند و البته اين امور را با هدف اثبات صدق و راستي فرستادگان و برگزيدگان خود عملي ميسازد.معجزات انبيا كه موارد مختلفي از آنها در قرآن ذكر شده است غير از سحر و شعبده و امثال آن است، زيرا در اين امور كمترين هدف معنوي وجود ندارد و جملگي از اعمال لغو و باطل و معصيتبار است. ضمن اين كه اين كارها بسيار جزئي و محدود و همراه با فريبكاري است و انجام دهندة آنها جزء اشخاص بيمايه و بعضاً دلقك جامعه به حساب ميآيند. امّا انبياء و ائمه ـ عليهم السّلام ـ رسالت الهي دارند، هدفدار معجزه ميكنند، به اذن خدا و قدرت او اعجاز مينمايند و كمترين عمل بيهودهاي در معجزات آنها ديده نميشود و جملگي از شخصيتهاي بزرگ عالم بشريت به شمار ميروند كه معجزات آنها ميتواند از عمظت و گستردگي خاصي برخوردار باشد چه اينكه پيامبر ـ صلّي الله عليه و آله ـ ماه را دو نيم فرمود، امير المؤمنين ـ عليه السّلام ـ خورشيد را برگرداند، امام باقر ـ عليه السّلام ـ باطن حقيقي انسانها را آشكار ميكرد و امام صادق ـ عليه السّلام ـ عالم برزخ را نشان ميداد و همگي از نيات و مقاصد دروني افراد خبر ميدادند و بالاتر اينكه عدهاي كه خود اهل سحر بودند با اعجاز آنها ايمان ميآوردند كه نمونههاي آن را ميتوان در اين كتاب مطالعه كرد.