2- برگشت خورشيد
وقتي امام علي ـ عليه السلام ـ با اصحاب خود به بابل رفت در بين راه مكان مناسبي براي نماز نيافتند و بدنبال آن همچنان حركت ميكردند تا به مكاني رسيدند كه از همه جا بهتر بود اما نزديك بود خورشيد غروب كند. اگر چه امام علي ـ عليه السلام ـ نماز خود را با عدهاي از اصحاب خود اقامت كرده بود اما جمع زيادي از آنها نماز نخوانده بودند و از اين رو درباره نماز خود به سخن پرداختند. وقتي امام علي ـ عليه السلام ـ سخنان آنها را شنيد از خداي تعالي درخواست كرد كه خورشيد را براي او برگرداند تا اصحابش نماز خود را در وقت آن بجا آورند. خداوند دعاي او را مستجاب كرد و خورشيد را برگرداند به گونهاي كه وقت نماز عصر بود. وقتي به آخر نماز رسيدند و سلام نماز را به پايان بردند، خورشيد غروب كرد. مردم از ظهور اين معجزه به تسبيح و تهليل و استغفار و حمد فراوان خداوند پرداختند و اين خبر در همه جا منتشر گرديد.[1][1] . ارشاد مفيد، ص 162، بحارالانوار، ج 41، ص 172، اين معجزه در روايات و مضامين نزديك به هم نقل گرديده است.