3- تسبيح انار و انگور بهشتي
روزي فاطمه ـ سلام الله عليها ـ همراه دو فرزندش حسن و حسين ـ عليهم السلام ـ به محضر پيامبر ـ صلي الله عليه و آله ـ رسيد. وقتي وارد شد پيامبر ـ صلي الله عليه و آله ـ به او فرمود: پسر عمويت را نزد من حاضر كن. چون اميرالمؤمنين ـ عليه السلام ـ حاضر شد حسن را روي زانوي راست و حسين را روي زانوي چپ و علي و فاطمه را در پيش رو و پشت سر خود نشانيد و عباي خيبري بر آنها انداخت و سه مرتبه گفت: خداوندا اينها اهل بيت من هستند. پس شك و گناه را از آنها دور گردان و پاكشان گردان. ام سلمه گويد: من در آستانه در ايستاده بودم. گفتم يا رسولالله! من از ايشانم؟فرمود: بازگشت تو به خير و نيكي است اما از آنها نيستي. سپس جبرئيل آمد و طبقي از انار و انگور بهشتي آورد. وقتي پيامبر ـ صلي الله عليه و آله ـ انار و انگور را بدست گرفت هر دو تسبيح خدا گفتند و آن حضرت آنها را تناول كرد. آنگاه حسن و حسين از انار و انگور آن طبق برگرفتند و در دست آنها نيز سبحان الله گفتند و آنها را تناول كردند. سپس در دست اميرالمؤمنين و فاطمه ـ سلام الله عليها ـ نيز تسبيح گفتند و آنها نيز تناول كردند. در اين اثنا يكي از صحابه وارد شد و خواست كه از آن انار و انگور بهشتي بخورد. جبرئيل ـ عليه السلام ـ گفت: كسي از اين ميوهها نميخورد مگر اينكه پيامبر يا وصي پيامبر و يا فرزند پيامبر باشد.[1][1] . بحارالانوار، ج 17، ص 360.